Του Ηλία Χαλιγιάννη
Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται μεταξύ άλλων και από μία γενικότερη άρνηση να αναγνωρίσουμε τι συνιστά πρόβλημα και τι όχι στο χώρο της υγείας, με αποτέλεσμα η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον Έλληνα ασθενή να πάσχει σημαντικά. Αντιλαμβάνομαι τη δυσπιστία της συνδικαλιστικής ηγεσίας του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών απέναντι στο Σχέδιο Νόμου για τη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Προσωπικά όμως, θα περίμενα διαφορετική αντιμετώπιση του ζητήματος επί της ουσίας, καθώς η αξιοποίηση όλου του υγειονομικού φάσματος (Ιατρών- Φαρμακοποιών- Νοσηλευτών) κάθε άλλο παρά απαράδεκτη και εξαιρετικά επικίνδυνη μπορεί να αποδειχθεί. Τη στιγμή που το ευρωπαϊκό φαρμακείο αποτελεί τον πιο προσβάσιμο χώρο πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης αναδεικνύοντας τη σημαντικότητα τόσο της πρόληψης όσο και της συνεισφοράς του στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας στην κοινότητα, ο ΙΣΑ καταδικάζει απερίσκεπτα την προσπάθεια ενσωμάτωσης του στα πλαίσια μίας κοινωνικής πολιτικής με σημείο αναφοράς τον ασθενή και τις ανάγκες του, στο ευρύτερο ευρωπαϊκό περιβάλλον.
Η ανακοίνωση του ΙΣΑ, εμποτισμένη με επιστημονική και δεοντολογική εμπάθεια σε ό,τι αφορά την προσθήκη του φαρμακοποιού στο σχέδιο Νόμου για τη μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αποτυγχάνει να πείσει όχι επειδή στηρίζεται σε εσφαλμένες αναλύσεις και αναχρονιστικές δοξασίες αλλά γιατί δεν υπάρχει καμία ανάλυση που θα μπορούσε να την προσανατολίσει σε συνειδητή δράση. Μπορεί βέβαια μέχρι σήμερα να μή θρηνήσαμε θύματα με την υιοθέτηση του μέτρου της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία όπως και ήταν φυσικό, μέτρο για το οποίο προειδοποιούσε αορίστως και γενικώς ο ΙΣΑ στο παρελθόν χρησιμοποιώντας την ίδια φονταμενταλιστική ρητορική, σίγουρα όμως θα θρηνήσουμε θύματα στα ελληνικά νοσοκομεία αν μεταξύ άλλων το ελληνικό φαρμακείο δεν θεσμοθετηθεί επίσημα ως χώρος ανοσοποίησης του ελληνικού πληθυσμού σε εκείνους που διάτρεχουν τον κίνδυνο να μολυνθούν και να νοσήσουν από τον ορότυπο και τους υπο-ορότυπους του ιού της γρίπης.
Ας καταλάβουν λοιπόν κάποιοι ότι θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν να παρουσιάζονται ως εμπνευστές του “αυτονόητου” και της “κοινής λογικής” πιστεύοντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα επιτύχουν τη σιωπή και τη συγκαταβατικότητα με κοινοτοπίες και άστοχες αναφορές. Η σημερινή εποχή επιβάλει να κινηθούμε με επιστημονική σοβαρότητα προς την κατεύθυνση της σύνθεσης και όχι αυτή της απομόνωσης και του εξοβελισμού.
O Ηλίας Χαλιγιάννης είναι φαρμακοποιός και Ταμίας Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου .