Η βαριατρική χειρουργική επέμβαση σχετίζεται με ανωμαλίες του σπέρματος και μειωμένη γονιμότητα στους άνδρες, σύμφωνα με μια μετα-ανάλυση των μελετών στις οποίες οι άνδρες υποβλήθηκαν σε Roux-en-Y γαστρική παράκαμψη (RYGB).
Μετά τη χειρουργική επέμβαση διαπιστώθηκαν συχνά ανωμαλίες σπέρματος και χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας παρά τις βελτιώσεις στο βάρος, τα επίπεδα ανδρογόνων, και την ποιότητα της σεξουαλική ζωής μετά την επέμβαση. Οι ερευνητές συζητούν τις πιθανές επιπτώσεις της επέμβασης RYGB επί της ανδρικής αναπαραγωγικής ικανότητας σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Βariatric Surgical Practice and Patient Care.
Η RYGB αποτελεί την επέμβαση αναφοράς με την οποία όλες οι άλλες βαριατρικές επεμβάσεις συγκρίνονται. Είναι από τις πιο αποτελεσματικές και ταυτόχρονα ασφαλείς επεμβάσεις παχυσαρκίας. Πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1966 και από το 1994 γίνεται λαπαροσκοπικά. Συνιστάται τόσο από την επιστημονική εταιρεία American Society for Metabolic and Bariatric Surgery όσο και από το National Institute of Health των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι σήμερα από τις πιο συνηθισμένες βαριατρικές επεμβάσεις σε Αμερική και Ευρώπη. Στην RYGB το στομάχι χωρίζεται και δημιουργείται ένα νέο μικρότερο στο οποίο συνδέεται μέρος του λεπτού εντέρου.
Η απώλεια βάρους συμβαίνει χάρη: στον περιορισμένο όγκο του στομάχου με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να καταναλώνει πλέον μεγάλες ποσότητες φαγητού, στη μειωμένη απορρόφηση τροφών/θερμίδων (δυσαπορρόφηση) στο τμήμα του λεπτού εντέρου που είναι συνδεδεμένο με το “νέο” στομάχι και σε ορμονικές μεταβολές που συμβαίνουν στο τέλος του λεπτού εντέρου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο ασθενής να νιώθει χορτάτος πιο γρήγορα μετά το γεύμα.
Ο Alberto Rosenblatt, και οι συνεργάτες του από το Νοσοκομείο das Clinicas, ICHC, Σάο Πάολο, Βραζιλία, και New England Deaconess Medical Center, του Harvard Medical School, Boston, MA, συνέκριναν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της απώλειας βάρους μετά από RYGB μεταξύ μιας ομάδας σεξουαλικά ενεργών ανδρών που προσπαθούσαν να συλλάβουν με μία σύντροφο (καθώς και τις παραμέτρους του σπέρματος και τη γονιμότητά τους) με μία ομάδα παχύσαρκων ανδρών που δεν υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και σε μια ομάδα ελέγχου από άνδρες φυσιολογικού σωματικού βάρους.
Οι ερευνητές προσδιόρισαν τα αυξημένα επίπεδα της οιστραδιόλης και της ανεπάρκειας βιταμίνης D ως παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά το σπέρμα και τη γονιμότητα στην ομάδα RYGB. «Η μελέτη αυτή είναι ένα σημαντικό κομμάτι για την επίλυση του παζλ της ανδρικής υπογονιμότητας. Η πρόκληση είναι να δούμε αν η διόρθωση των ορμονικών εκτροπών και των διαταραχών πρόσληψης σε μικροθρεπτικές ουσίες είναι αρκετές για να αντιστρέψουν την ανδρική υπογονιμότητα», λέει ο χειρουργός Edward Lin, DO, MBA από το Emory University School of Medicine, Atlanta, GA.