Για τους περισσότερους από εμάς, η HDL, ή λιποπρωτείνη υψηλής πυκνότητας, είναι πολύ μικρά, πλούσια σε χοληστερόλη σωματίδια που λειτουργούν ευνοϊκά στη μάχη κατά των αποφραγμένων αρτηριών και της στεφανιαίας νόσου.
Αλλά μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Davis, διαπίστωσαν ότι δεν είναι όλες οι HDLs ομοειδείς. Η ποσότητα και η ειδική κατασκευή των σύνθετων σακχάρων (των γλυκανών) σε αυτά τα σωματίδια μπορούν δυναμικά να επηρεάσουν φλεγμονώδεις και ανοσολογικές αποκρίσεις του σώματος.
Η σύνθεση αυτών των σακχάρων στην HDL διαφοροποιούν τα υγιή άτομα από αυτά με μεταβολικό σύνδρομο και από εκείνους που ήταν διαβητικοί και υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, ανακάλυψαν οι ερευνητές. Ακόμη πιο ενδιαφέρον, η ικανότητα των HDLs να περιορίσουν τη φλεγμονώδη απόκριση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συνδέθηκε με τη σύνθεση αυτών των σακχάρων.
«Οι HDLs έχουν απίστευτα μεγάλη ποικιλία στη σύνθεσή τους», είπε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Angela Zivkovic, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Διατροφής, «…συνεχώς αναδιαμορφώνουν τον εαυτό τους, και αποκτούν νέες λειτουργίες καθώς μεταβάλλονται.» «Με βάση τα πορίσματα της μελέτης αυτής, αναμένουμε ότι τα προφίλ των γλυκοπρωτεϊνών και γλυκανών που περιέχονται στα σωματίδια της HDL θα μπορούσαν να προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την πρόβλεψη της ευαισθησίας ενός ατόμου σε φλεγμονώδεις νόσους και σε ορισμένους τύπους λοιμώξεων», είπε.
Η Angela Zivkovic και οι συνεργάτες της ανέφεραν τα ευρήματά τους Scientific Reports και κατέθεσαν αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τη νέα διαδικασία προσδιορισμού.
Οι HDL όχι μόνο να βοηθούν στην πρόληψη της αθηροσκλήρυνσης αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο σε φλεγμονώδεις και ανοσολογικές αποκρίσεις του σώματος. Έχει επίσης δειχθεί ότι η αντιφλεγμονώδης ικανότητα των HDLs είναι μειωμένη σε άτομα με διαβήτη τύπου 2. Οι σχέσεις μεταξύ HDL και ανοσοποιητικού συστήματος είναι ελάχιστα κατανοητές.
Η Zivkovic και οι συνεργάτες της έθεσαν ως στόχο να εξετάσουν πόσο επηρεάζει η σύνθεση των HDLs την ικανότητά τους να επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ερευνητές ανέλυσαν γλυκάνες HDL από 50 άτομα, υγιείς, διαβητικούς, αιμοκαθαιρόμενους ή με μεταβολικό σύνδρομο.
Οι αναλύσεις αποκάλυψαν ότι τα πρότυπα της προσάρτησης των γλυκανών με τις πρωτεΐνες HDL ήταν χαρακτηριστικά της κατάστασης των ασθενών και σχετίζονταν με την ενίσχυση ή την αναστολή της παραγωγής της ιντερλευκίνης 6, μιας πρωτεΐνης που σχετίζονται με την φλεγμονώδη απάντηση. «Τώρα θέλουμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε τη γλυκοζυλίωση των HDL ενός ατόμου», δήλωσε η Zivkovic.