Οι επιστήμονες στο Κέντρο Καρκίνου Sylvester του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι έδειξαν ότι η p300, μια πρωτεΐνη που αυξάνει την έκφραση γονιδίων με την προσάρτηση ακετυλικών ομάδων στο DNA, μπορεί να σταματήσει την ανάπτυξη μυελοδυσπλαστικού συνδρόμου (MDS) σε έδαφος οξείας μυελογενούς λευχαιμίας (AML). Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Leukemia .
«Η απώλεια του p300 επιτρέπει σε αυτά τα ελαττωματικά κύτταρα να αναπτυχθούν και να γίνουν λευχαιμικά», δήλωσε ο Stephen Nimer, MD διευθυντής του κέντρου Sylvester, κύριος ερευνητής της μελέτης. «Το έργο αυτό μας προσφέρει ένα παράθυρο στην AML, το οποία τώρα θα προσπαθήσουμε να εκμεταλλευτούμε.»
Το MDS επηρεάζει τα βλαστικά κύτταρα του αίματος , αποτρέποντάς τα από το να γίνουν ώριμα, υγιή κύτταρα του αίματος. Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με MDS θα αναπτύξουν λευχαιμία. Για τον Nimer, ο οποίος έχει μελετήσει τα MDS για τρεις δεκαετίες, τα πειράματα με νέες πληροφορίες σχετικά με τη λειτουργία του p300 θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα θεραπευτικά μέσα.
Η πρωτεΐνη p300, μαζί με τη συγγενική της πρωτεΐνη CBP, είναι μέρος μιας οικογένειας μορίων που αποκαλούνται ακετυλτρανσφεράσες ιστόνης (HATs). Με την προσθήκη ακετυλομάδων στις ιστόνες, βοηθούν στην ενεργοποιήση γονιδίων. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η p300 και CBP μπορεί να προωθήσουν την ανάπτυξη του καρκίνου υπό ορισμένες συνθήκες. Ωστόσο, σε αυτή τη μελέτη, η ομάδα διαπίστωσε ότι τα ποντίκια χωρίς p300 αναπτύσσουν ταχέως λευχαιμία. Παραδόξως, παρά τη στενή σχέση της με την p300 και με παρόμοια δομή, η διαγραφή της CBP δεν είχε καμία επίδραση.
«Όταν εξαλειφθεί η p300, 100% των ποντικών ανέπτυξαν λευχαιμία», δήλωσε ο Nimer. “Στη συγκεκριμένη περίσταση, η p300 είναι ογκοκατασταλτική, δείχνοντάς μας πώς το MDS μετατρέπεται σε λευχαιμία. Ήταν αρκετά περίεργο ότι η CBP δεν παίζει κανένα ρόλο σε όλη αυτή τη διαδικασία”. «Ενώ διερευνούσαμε πώς η p300 λειτουργεί στα κύτταρα του MDS, βρήκαμε ότι τα κύτταρα του MDS δεν αναπτύσσονται καλά στο εργαστήριο», δήλωσε ο Nimer. «Ωστόσο, όταν εξαλειφθεί η p300, ξαφνικά τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται».
Ενώ η p300 διαδραματίζει προφανώς έναν κρίσιμο ρόλο στο πως το MDS εξελίσσεται σε λευχαιμία, η πρωτεΐνη αυτή δεν έχει προφανή επίδραση επί υγιών βλαστικών κυττάρων. Ο Nimer και οι συνάδελφοί του, τώρα που η p300 έχει καθιερωθεί ως καταστολέας όγκων , θα αρχίσουν να οριοθετούν τις διαδρομές που χρησιμοποιεί για τον έλεγχο των κυττάρων MDS. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν τελικά να βοηθήσουν τους ασθενείς με ΜDS να αποφύγουν τη λευχαιμία. «Εκτός από τη χημειοθεραπεία, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί σε MDS η ανάπτυξη μυελοειδούς λευχαιμίας», δήλωσε ο Nimer. «Ωστόσο, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν φάρμακα που μπορεί να προωθήσουν τη λειτουργία της p300 και πιθανόν να εμποδίσουν σε ασθενείς με MDS την ανάπτυξη λευχαιμίας ».