Το να είσαι υπέρβαρος ή παχύσαρκος συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα κακής στοματικής υγείας σε μια πρόσφατη μελέτη. Οι συμμετέχοντες (n = 160) εξετάστηκαν κλινικά και ακτινολογικά για στοματικά νοσήματα. Προσδιορίστηκαν επίπεδα αδιπονεκτίνης, λεπτίνης και C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP). Συσχετίστηκε ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) με τα στοματικά νοσήματα και αξιολογήθηκαν τα επίπεδα των φλεγμονωδών μεσολαβητών που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
Περιοδοντίτιδα χαρακτηρίζεται η σοβαρή φλεγμονή στα ούλα και στα οστά των γνάθων που στηρίζουν τα δόντια. Η νόσος είναι σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια των δοντιών και σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Προκαλείται από μικρόβια του στόματος και συχνά είναι το αποτέλεσμα κακής στοματικής υγιεινής, παραμελημένης ουλίτιδας με επέκταση της φλεγμονής και βακτηριακής προσβολής των ιστών υπό τα ούλα. Παγκοσμίως, τo πλήθος των ατόμων που έχουν προσβληθεί από οδοντική τερηδόνα και περιοδοντίτιδα έχει αυξηθεί κατά 67% μεταξύ 1990 και 2013.
Εκατόν δεκατρείς (70,6%) συμμετέχοντες κρίθηκαν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι (BMI ≥ 23,0 kg / m2). Το πλήθος στοματικών νοσημάτων και σοβαρής περιοδοντίτιδας ήταν μεγαλύτερο σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα σε σχέση με τους συμμετέχοντες με κανονικό βάρος (p = .037 και p = .002, αντίστοιχα). Δεν διαπιστώθηκε σημαντική διαφορά στις διαταραχές του στοματικού βλεννογόνου μεταξύ ατόμων φυσιολογικού βάρους και υπέρβαρων ή παχύσαρκων. Οι τιμές των λευκοκυττάρων του πλάσματος, των ηπατικών ενζύμων, της λεπτίνης και των επιπέδων CRP αυξήθηκαν ενώ τα επίπεδα αδιπονεκτίνης μειώθηκαν σε άτομα με BMI≥23,0 kg / m2, σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες με κανονικό βάρος.
Μετά την προσαρμογή για την ηλικία, το φύλο, το επίπεδο γλυκόζης πλάσματος νηστείας, το κάπνισμα και την άσκηση, η παχυσαρκία συσχετίστηκε με το πλήθος των οδοντικών νοσημάτων (β = 0,239, p = .013), σοβαρής περιοδοντίτιδας (OR = 4.52, 95% CI 1.37, P = .013), αδιπονεκτίνης (β = -0.359, ρ <.001), λεπτίνης (β = 0.630, ρ <.001) και επιπέδων CRP (OR = 12.66, 95% CI 3.07, 52.21, p < ). Άτομα με ΒΜΙ > 23 είχαν γενικά πιο σοβαρή περιοδοντίτιδα, συνολικά φλεγμονώδεις οδοντικές νόσους, και αριθμό λευκοκυττάρων από τα άτομα φυσιολογικού βάρους. Τα άτομα που ήταν παχύσαρκα (ΒΜΙ> 25) είχαν σχεδόν 6-φορές υψηλότερο κίνδυνο για σοβαρή περιοδοντίτιδα σε σχέση με τους συμμετέχοντες φυσιολογικού βάρος. Οι μεταβολές των φλεγμονωδών μορίων που συνδέονται με την παχυσαρκία μπορεί να παίζουν ρόλο.