Για πρώτη φορά παγκοσμίως επιστήμονες από το Ινστιτούτο Westmead, Σίδνεϊ, έχουν εντοπίσει μια πρωτεΐνη που προκαλεί ηπατική ίνωση (ουλές), ανοίγοντας το δρόμο για νέες θεραπείες για τα ηπατικά νοσήματα. Για πρώτη φορά, οι ερευνητές έχουν κατηγορηματικά δείξει ότι οι διακυμάνσεις της πρωτεΐνης ιντερφερόνη λάμδα 3 (INFL3) είναι υπεύθυνες για ιστική βλάβη στο ήπαρ. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο στο Nature Genetics
Η διεθνής ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Jacob George και τον Δρ Μ. Eslam στο Ινστιτούτο Westmead, είχε προηγουμένως αναγνωρίσει ότι συνηθισμένες γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με ηπατική ίνωση βρίσκονται στο χρωμόσωμα 19 μεταξύ των γονιδίων IFNL3 και IFNL4. Με βάση αυτή την έρευνα, σε πρόσφατη μελέτη τους, η ομάδα ανέλυσε δείγματα ήπατος από 2000 ασθενείς με ηπατίτιδα C, με τη χρήση γενετικών και λειτουργικών αναλυτικών μεθόδων τεχνολογίας αιχμής, για να προσδιοριστεί η συγκεκριμένη πρωτεΐνη IFNL υπεύθυνη για την ίνωση του ήπατος. Η έρευνα έδειξε ότι μετά από ηπατική τρώση, υπάρχει αυξημένη μετανάστευση φλεγμονωδών κυττάρων από το αίμα προς το ήπαρ, αυξάνοντας την έκκριση IFNL3 και την ηπατική βλάβη (η απάντηση αυτή καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το κληρονομούμενο γενετικό υλικό του ατόμου).
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Jacob George, ανέφερε ότι αυτό ήταν ένα σημαντικό αποτέλεσμα που θα μας βοηθήσει να προβλέψουμε τον κίνδυνο της ηπατικής νόσου, επιτρέποντας την έγκαιρη παρέμβαση και αλλαγές στον τρόπο ζωής. «Η ηπατική νόσος είναι σήμερα η πέμπτη πιο κοινή αιτία θανάτου στην Αυστραλία, γεγονός που επηρεάζει 6 εκατομμύρια Αυστραλούς, και με σημαντικό οικονομικό κόστος για το σύστημα υγείας.
Έχουμε σχεδιάσει ένα διαγνωστικό εργαλείο που βασίζεται στα ευρήματά μας, το οποίο είναι ελεύθερα διαθέσιμο για όλους τους ιατρούς ώστε να το χρησιμοποιήσουν, για να τους βοηθήσει στην πρόβλεψη του κινδύνου ηπατικής ίνωσης. «Αυτό το εργαλείο θα βοηθήσει να προσδιοριστεί αν ένα άτομο είναι σε υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης ηπατικής ίνωσης, ή εάν η ηπατική νόσος του ασθενούς θα προχωρήσει γρήγορα ή αργά, με βάση τη γενετική κληρονομιά του. Αυτή η σημαντική ανακάλυψη θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στη μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης της νόσου του ήπατος στο μέλλον», δήλωσε ο καθηγητής George.
Ο συν-επικεφαλής συγγραφέας, Δρ Μ. Eslam, δήλωσε ότι αυτή η ανακάλυψη υπόσχεται πολλά για την ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπειών για τη νόσο του ήπατος. «Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια ασφαλή φαρμακολογική θεραπεία που μπορεί να δράσει αποτρεπτικά στην εξέλιξη της ηπατικής βλάβης. Στο παρόν δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για θεραπεία ασθενών με προηγμένη ίνωση , και η μεταμόσχευση ήπατος είναι η μόνη θεραπεία για την ηπατική ανεπάρκεια. Τώρα που έχουμε προσδιορίσει την IFNL3 ως αιτία των ηπατικών ουλών, μπορούμε να εργαστούμε για την ανάπτυξη νέων θεραπειών που στοχεύουν ειδικά αυτό το γονίδιο. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι είναι δυνατόν να αναπτυχθούν νέες στοχευμένες θεραπείες για την ίνωση του ήπατος και, ενδεχομένως, ακόμη και ουλές σε άλλα όργανα όπως η καρδιά, οι πνεύμονες και τα νεφρά».