Η καθημερινή έκθεση σε έντονο λευκό φως το μεσημέρι μειώνει σημαντικά τα συμπτώματα της κατάθλιψης και αυξάνει τη λειτουργικότητα σε άτομα με διπολική διαταραχή, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη από το πανεπιστήμιο Northwestern. Προηγούμενες μελέτες βρήκαν ότι η πρωινή θεραπεία με φως μειώνει τα συμπτώματα κατάθλιψης σε ασθενείς με Εποχική Συναισθηματική Διαταραχή (SAD). Ωστόσο, ασθενείς με διπολική διαταραχή μπορούν να παρουσιάσουν παρενέργειες όπως μανία ή μικτά συμπτώματα από αυτό το είδος της αγωγής.
Αυτή η μελέτη υλοποίησε μια νέα παρέμβαση φωτοθεραπείας σε μια προσπάθεια να προσφερθεί ανακούφιση από τη διπολική κατάθλιψη χωρίς παρενέργειες. Σε σύγκριση με το αχνό φως του εικονικού φαρμάκου, οι συμμετέχοντες στις μελέτες που είχαν εκτεθεί σε έντονο λευκό φως μεταξύ 12:00 και 2:30 μ.μ. για έξι εβδομάδες παρουσίασαν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανάκαμψης (ελάχιστη κατάθλιψη και επιστροφή στη φυσιολογική λειτουργικότητα). Περισσότερο από το 68% των ασθενών που έλαβαν έντονο φως το μεσημέρι πέτυχαν φυσιολογικό επίπεδο διάθεσης, σε σύγκριση με το 22,2% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Η ομάδα που λάμβανε θεραπεία με έντονο φως είχε επίσης πολύ χαμηλότερο σκορ κατάθλιψης, κατά μέσο όρο 9,2 σε σύγκριση με 14,9 για την ομάδα του εικονικού φαρμάκου και σημαντικά υψηλότερη λειτουργικότητα. Η σχετική μελέτη δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό American Journal of Psychiatry. “Οι αποτελεσματικές θεραπείες για τη διπολική κατάθλιψη είναι πολύ περιορισμένες”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Δρ Dorothy Sit, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής στην ιατρική σχολή Feinberg του Northwestern University. «Αυτό μας δίνει μια νέα θεραπευτική επιλογή για τους διπολικούς ασθενείς που γνωρίζουμε ότι μας δίδει μια ισχυρή απάντηση μέσα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες».
Οι ασθενείς εμφάνισαν επίσης ελάχιστες παρενέργειες από τη θεραπεία. Κανείς δεν βίωσε μανία ή υπομανία, μια κατάσταση που περιλαμβάνει μια περίοδο ενθουσιασμού, ευφορίας, ευερεθιστότητας, διέγερσης, ταχεία ομιλία, έλλειψη εστίασης και συμπεριφορά ανάληψης κινδύνων. Η μελέτη περιελάμβανε 46 συμμετέχοντες που είχαν τουλάχιστον μέτρια κατάθλιψη και διπολική διαταραχή. Οι ασθενείς μοιράστηκαν τυχαία είτε σε λευκό φωτισμό 7000 lux είτε σε φως placebo 50 lux. “Αρχίζοντας με τη χαμηλότερη δόση και σιγά-σιγά ακολουθώντας αυτή τη δόση με την πάροδο του χρόνου, είχαμε τη δυνατότητα να προσαρμόσουμε την ανεκτικότητα και να κάνουμε τη θεραπεία κατάλληλη για τους περισσότερους ασθενείς”, δήλωσε η Sit.