Τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) που υποβλήθηκαν σε μη επεμβατική μορφή ηλεκτρικής εγκεφαλικής διέγερσης παρουσίασαν σημαντική μείωση στην κόπωση, ένα κοινό και συχνά εξουθενωτικό σύμπτωμα της νόσου, σύμφωνα με νέα έρευνα του Κέντρου Φροντίδας MS στο NYU Langone Health. Σε σύγκριση με τους ασθενείς που ήταν εγγεγραμμένοι σε ένα σκέλος εικονικού φαρμάκου της μελέτης, εκείνοι που έλαβαν διακρανιακή διέγερση συνεχούς ρεύματος ή tDCS βρέθηκαν να έχουν περίπου μία πτώση έξι σημείων σε μία κλίμακα 32 σημείων που μετρά τη βαρύτητα της κόπωσης , σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό Journal of Multiple Sclerosis.
Επειδή η κόπωση είναι ένα κοινό ενόχλημα της MS και δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για την αντιμετώπισή της, οι ερευνητές, ενθαρρύνονται από τα ευρήματά τους, και σημειώνουν ότι θα μπορούσαν να υποδείξουν έναν μελλοντικό ρόλο αυτής της τεχνολογίας στην αντιμετώπιση αυτού του συγκεκριμένου συμπτώματος. Ωστόσο, προειδοποιούν επίσης την ανάγκη επικύρωσης των ευρημάτων σε μεγαλύτερες μελέτες και προειδοποιούν έντονα τα άτομα με MS να μην δοκιμάζουν τις τεχνολογίες tDCS έξω από ένα αυστηρό πλαίσιο έρευνας.
“Η κόπωση είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ασθενών με MS και οι επαγγελματίες δεν έχουν καλές επιλογές θεραπείας”, λέει η συγγραφέας της μελέτης Lauren Krupp, MD, καθηγήτρια στο NYU Langone Health. «Ωστόσο, τα θετικά αποτελέσματα από τη μελέτη μας δείχνουν ότι η tDCS μπορεί να προσφέρει όφελος στη μείωση της κόπωσης, ενώ το επόμενο βήμα είναι να διαπιστώσουμε αν αυτά τα οφέλη μπορούν να αναπαραχθούν και να διατηρηθούν σε μεγαλύτερες μελέτες».
Περίπου το 75% των ατόμων με MS καταγράφουν την κόπωση μεταξύ των πιο ενοχλητικών συμπτωμάτων τους. Διάφορες αγωγές γι’ αυτήν έχουν δοκιμασθεί αλλά χωρίς οφέλη σε αξιόπιστο βαθμό. Αυτό οδήγησε τους ερευνητές του NYU Langone να μελετήσουν την tDCS, μια πολλά υποσχόμενη μη επεμβατική θεραπεία. Κατά τη διάρκεια της tDCS, ένα ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής έντασης εφαρμόζεται μέσω ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο κεφάλι. Στην ελεγχόμενη μελέτη, 27 άτομα με MS τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν είτε tDCS είτε θεραπεία με εικονικό φάρμακο παίζοντας ένα γνωστικό παιχνίδι εκπαίδευσης που στοχεύει την ταχύτητα επεξεργασίας και τη μνήμη εργασίας.
Έλαβαν μέρος σε 20λεπτες συνεδρίες, πέντε ημέρες την εβδομάδα, στα σπίτια τους. Δεκαπέντε ασθενείς έλαβαν tDCS ενώ 12 έλαβαν εικονικό φάρμακο. Μετά από 20 συνεδρίες, οι συμμετέχοντες ανέφεραν το επίπεδο κόπωσης τους χρησιμοποιώντας μια κλίμακα μέτρησης γνωστή ως PROMIS, με τις υψηλότερες μετρήσεις να συσχετίζονται με περισσότερη κόπωση. Οι ερευνητές ανέφεραν μια στατιστικά σημαντική μείωση στην ομάδα που υποβλήθηκε σε tDCS σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, με τους συμμετέχοντες κατά μέσο όρο να παρουσιάζουν πτώση της κούρασης κατά 5,6 βαθμούς, ενώ οι συμμετέχοντες στην ομάδα ελέγχου εμφάνισαν αύξηση της κόπωσης κατά 0,9 σημεία. Ο ακριβής μηχανισμός πίσω από την tDCS είναι ασαφής και απαιτεί περισσότερη έρευνα.