Κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες για να συντομευθεί η διαγνωστική καθυστέρηση της σπονδυλοαρθρίτιδας του κορμού, μιας χρόνιας φλεγμονώδους νόσου που επηρεάζει κυρίως τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις και της αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης. Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI) είναι η προτιμώμενη μέθοδος που χρησιμοποιείται από τους ιατρούς για την ανίχνευση της νόσου σε πρώιμο στάδιο.
Ενώ η MRI είναι μια ευαίσθητη μέθοδος για την ανίχνευση του οιδήματος του μυελού των οστών και των δομικών αλλοιώσεών τους, υπάρχουν μόνον περιορισμένα στοιχεία σχετικά με τις αλλοιώσεις στην MRI σε άτομα που δεν πάσχουν από τη νόσο. Παρ ‘όλα αυτά, ορισμένα στοιχεία έχουν δημοσιευτεί σχετικά σε ασθενείς με χαμηλή οσφυαλγία. Με βάση αυτά τα ευρήματα, η φυσική δραστηριότητα των ασθενών θα μπορούσε να επηρεάσει την ερμηνεία αλλοιώσεων στην MRI.
Προηγουμένως, οι ερευνητές υπέθεσαν ότι η μηχανική καταπόνηση παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ρευματικών νοσημάτων, όπως η σπονδυλαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Οι ερευνητές σε αυτή τη μελέτη αξιολόγησαν την αρχική κατάσταση των ιερολαγόνιων αρθρώσεων σε υγιή άτομα χωρίς συμπτώματα πόνου στην πλάτη για να μελετηθεί η επίδραση της μηχανικής πίεσης που προκαλείται από την έντονη σωματική εκπαίδευση. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που αξιολογεί την επίδραση της μηχανικής καταπόνησης στην MRI των ιερολαγόνιων αρθρώσεων.
Αυτή η πιλοτική μελέτη παρατήρησης σε νέους Βέλγους στρατιωτικούς ήταν διάρκειας 6 εβδομάδων, στην έναρξη της βασικής στρατιωτικής εκπαίδευσης μετά από ενδελεχή σωματική και ψυχολογική εξέταση. Η εκπαίδευση αποτελείται από καθημερινή άσκηση όπως βάδιση με σακίδια, στρατιωτικές ασκήσεις τακτικής, τρέξιμο και σκοποβολή. Είκοσι-δύο στρατιωτικοί υποβλήθηκαν σε MRI πριν και μετά από 6 εβδομάδες έντονης τυποποιημένης άσκησης. Οι ερευνητές εκτίμησαν το οίδημα του μυελού των οστών με βάση τη μέθοδο SPARCC. Στην αρχή το 40,9% των νεοσυλλέκτων παρουσίασε μια βαθμολογία SPARCC δηλωτική οιδήματος του μυελού. Το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 50% μετά από έξι εβδομάδες.
Ένα σημαντικό ποσοστό των υγιών ενεργών ατόμων χωρίς συμπτώματα πόνου στην πλάτη εμφάνιζαν ήδη οίδημα του μυελού των οστών κατά την έναρξη της μελέτης. Ωστόσο, οι βλάβες στην MRI αυξήθηκαν μεν, όχι σημαντικά δε μετά από 6 εβδομάδες εντατικής σωματικής άσκησης. Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για ερμηνεία των ευρημάτων της MRI των ιερολαγόνιων αρθρώσεων στο κατάλληλο κλινικό πλαίσιο, ακόμη και σε ένα νεαρό ενεργό πληθυσμό.