Η υπερπληθώρα βακτηρίων Veillonella στην πεπτική οδό μπορεί να αυξήσει τον πόνο σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο (SCD). Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Howard παρουσίασαν τα συμπεράσματά τους σήμερα στις συνεδρίες της Αμερικανικής Φυσιολογικής Εταιρείας σε συνέδριο για την SCD στην Washington, DC. Η SCD αποτελεί κληρονομική αιμοσφαιρινοπάθεια οφειλόμενη σε μετάλλαξη η οποία διαταράσσει τη φυσιολογική σειρά των αμινοξέων της β πολυπεπτιδικής αλυσίδας της αιμοσφαιρίνης, με αποτέλεσμα να διαταράσσονται και οι φυσικές και χημικές ιδιότητες του μορίου της. Από την προκύπτουσα δομική διαταραχή, η λειτουργία της αιμοσφαιρίνης επηρεάζεται.
Προηγούμενες μελέτες έχουν αναφέρει ότι η Veillonella, ένα βακτήριο που συνήθως ζει στη στοματική κοιλότητα και στο έντερο, σχηματίζει μια μεμβράνη στο γαστρεντερικό σωλήνα. Τα βακτηρίδια Streptococcus μπορούν να προσκολληθούν σε αυτή τη μεμβράνη, καθιστώντας τα ισχυρότερα και πιο μολυσματικά. Ο στρεπτόκοκκος είναι υπεύθυνος για ασθένειες όπως η στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα, η μηνιγγίτιδα και η βακτηριακή πνευμονία.
Οι ερευνητές μελέτησαν DNA σε κόπρανα ατόμων με SCD και διαπίστωσαν ότι είχαν υψηλότερα επίπεδα Veillonella στο έντερο συγκριτικά με ομάδα ελέγχου που απαρτιζόταν από υγιή άτομα. Επιπλέον, όλοι οι ασθενείς SCD της μελέτης είχαν νοσηλευτεί τον προηγούμενο χρόνο – μερικοί περισσότεροι από μία φορά – λόγω αγγειοαποφρακτικής κρίσης (VOC), μία επώδυνη κρίση που εμφανίζεται συχνά σε άτομα με SCD. Η VOC εμφανίζεται όταν τα κατεστραμμένα ερυθρά αιμοσφαίρια εμποδίζουν τη ροή αίματος στα αιμοφόρα αγγεία. Ο πόνος είναι χαρακτηριστικό εύρημα της νόσου και κυριαρχεί στην κλινική εικόνα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του πάσχοντος. Η ετερογένεια του πόνου είναι μεγάλη και η αναγνώριση του τύπου του πόνου δεν είναι πάντοτε εφικτή και σαφής.
Τα τελευταία χρόνια, η συνολική πρόοδος στην αντιμετώπιση της νόσου συνετέλεσε στην επιμήκυνση της διάρκειας ζωής των πασχόντων. Δυστυχώς όμως, η επιμήκυνση αυτή διατρέχει εν μέσω επαναλαμβανόμενων επώδυνων κρίσεων, οι οποίες περιγράφονται με τρόπο δραματικό από τους νοσούντες.
Η υπερανάπτυξη Veillonella “μπορεί να επιδεινώσει κρίσεις πόνου κυρίως λόγω της απόφραξης των αιμοφόρων αγγείων”, έγραψε η ερευνητική ομάδα. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια θα μπορούσαν να προσκολληθούν στη μεμβράνη των Veillonella και να οδηγήσουν σε όξυνση του άλγους, εξήγησε ο Hassan Brim, PhD, πρώτος συγγραφέας της μελέτης. Περισσότερη έρευνα είναι απαραίτητη για να προσδιοριστεί ο καλύτερος τρόπος για την επανεξισορρόπηση των βακτηριδίων στον πεπτικό σωλήνα και για την πιθανή μείωση των συμπτωμάτων, σημειώνει ο Brim.