Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος κακοήθης όγκος στις γυναίκες παγκοσμίως. Στην Αυστρία, περίπου 5.500 γυναίκες αναπτύσσουν καρκίνο μαστού κάθε χρόνο και 1.500 πεθαίνουν από αυτό, παρά τη διαθεσιμότητα ενός προγράμματος έγκαιρης ανίχνευσης. Όταν μία μάζα ανευρίσκεται σε ένα μαστό, το επόμενο βήμα στην κλινική πρακτική είναι μια βιοψία.
Αν και δεν υπάρχει καμία θεραπεία για το άγχος που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, οι γρήγορες διαγνωστικές διαδικασίες και οι κατάλληλες πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα είναι πολύ χρήσιμες. Το δείγμα ιστού που λαμβάνεται είναι πολύ σημαντικό για τη διάγνωση και τη θεραπεία. Αν ο όγκος είναι κακοήθης, ο υποτύπος προσδιορίζεται αμέσως, αφού, ανάλογα με το αποτέλεσμα, επιλέγονται διαφορετικές μέθοδοι θεραπείας.
Σε αυτό το πλαίσιο, ογκολόγοι διερεύνησαν έναν νέο βιοδείκτη σε ένα ερευνητικό έργο που χρηματοδοτήθηκε από το Αυστριακό Επιστημονικό Ταμείο FWF. Αυτός ο βιοδείκτης υποδεικνύει πτωχή πρόγνωση για τους ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Σε μια πενταετή ερευνητική προσπάθεια σε στενή συνεργασία με τα Ινστιτούτα Βιοφυσικής και Παθολογίας, οι ιατροί κατάφερε να αποδείξει ότι υψηλότερη έκφραση της πρωτεΐνης GIRK1 δείχνει μεγαλύτερο ρυθμό υποτροπής και θνησιμότητας σε ασθενείς με ορμονικά εξαρτώμενο (ER +) καρκίνο μαστού μετά από χειρουργική επέμβαση.
Η πρωτεΐνη GIRK1 είναι ένα από τα τουλάχιστον δύο απαιτούμενα στοιχεία για την κατασκευή λειτουργικών διαύλων ιόντων καλίου στην κυτταρική μεμβράνη. Τέτοιοι δίαυλοι είναι απαραίτητοι στην καρδιά, στον εγκέφαλο ή στο πάγκρεας. Ερευνητές ανίχνευσαν μεγάλη ποσότητα αγγελιαφόρου RNA (mRNA), ενός προδρόμου στην παραγωγή της πρωτεΐνης GIRK1, σε κυτταρικές γραμμές και ιστούς καρκίνου του μαστού. Συσχετίζοντας δείγματα ιστών και γενετικά προφίλ του μαστού με στατιστικά στοιχεία επιβίωσης των γυναικών, είναι πλέον δυνατόν να εντοπιστούν ασθενείς με ιδιαίτερο κίνδυνο.
Οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού με θετικούς υποδοχείς (ER +) οιστρογόνων συνήθως ανταποκρίνονται καλά στην αντι-ορμονική θεραπεία, αλλά σε περίπτωση που ο όγκος ER + υπερεκφράζει GIRK1, οι ασθενείς αυτοί έχουν λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης », εξηγεί ο Thomas Bauernhofer σε δημοσίευση στο περιοδικό Journal of Clinical Pathology. Ο υποτύπος όγκου ER + βρίσκεται σε περίπου 60% όλων των ασθενών με καρκίνο του μαστού. Στο πλαίσιο της έρευνας, αναπτύχθηκαν δύο μέθοδοι για την ανίχνευση της υπερβολικής έκφρασης GIRK1 σε τμήματα ιστών, με ανοσοϊστοχημεία και in situ υβριδισμό φθορισμό, που δίνουν τη δυνατότητα στους επιστήμονες να προσδιορίσουν την έκφραση του GIRK1-mRNA σε ιστό.