Άτομα που πάσχουν από αϋπνία έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν αυτοκτονικό ιδεασμό και ιδέες θανάτου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ημερών από εκείνους που δεν έχουν τη νόσο, αναφέρει μια νέα μετα-ανάλυση από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Perelman του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Η μελέτη είναι η πρώτη που λαμβάνει υπόψιν στην ανάλυση τυχούσα κατάθλιψη και τυχόν άγχος και αξιολογεί σε βάθος τη σχέση μεταξύ της αϋπνίας και της αυτοκτονικότητας για να αποκαλύψει τάσεις που μπορεί στο μέλλον να οδηγήσουν σε στοχευμένη θεραπεία για μερικά από τα 32 εκατομμύρια άτομα που ταλαιπωρούνται από αϋπνία στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο. Τα ευρήματα παρουσιάζονται στο SLEEP 2017, την 31η Ετήσια Συνάντηση των Associated Professional Sleep Societies (APSS).
Οι ερευνητές αξιολόγησαν στοιχεία έρευνας για την αξιολόγηση της αϋπνίας, της κατάθλιψης, και των συμπτωμάτων άγχους μεταξύ 1.160 στελεχών του Στρατού των ΗΠΑ (84% ήταν άνδρες με μέση ηλικία 31 ετών). Ελέγχοντας για το άγχος και την κατάθλιψη, οι ερευνητές χαρτογράφησαν την αυτοκτονικότητα σε πολλαπλές διαστάσεις: σκέψεις για αυτοχειρίας, σχέδιο αυτοκτονίας, πρόθεση αυτοκαταστροφής, επιθυμία θανάτου, και αναγγελία επιθυμίας αυτοκτονίας. Οι πάσχοντες από αϋπνία διαχωρίστηκαν σε υπο-ομάδες – γενικά με αϋπνία, δυσκολία στην έλευση του ύπνου, προβλήματα στη διατήρηση του ύπνου, πρώιμη αφύπνιση και νυκτερινές αφυπνίσεις – και μελέτησε τη σχέση μεταξύ κάθε μίας από αυτές τις υποομάδες και τις διαστάσεις της αυτοκτονικότητας.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι 2,3% των ατόμων χωρίς αϋπνία δεν ανέφεραν κανένα δείκτη αυτοκτονικότητας, ενώ το 13,1% των ατόμων με αϋπνία ανέφεραν τουλάχιστον ένα τύπο αυτοκτονικότητας. Η ομάδα βρήκε επίσης μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ της αϋπνίας και της αυτοκτονίας (που απηχεί παλαιότερες μελέτες). Η νέα έρευνα ανέλυσε τις γενικές έννοιες της αϋπνίας και της αυτοκτονίας για να εξηγήσει ποιες πτυχές αυτών των δύο έχουν σχέση με το στρατιωτικό προσωπικό. Ακόμη και μετά την εξάλειψη του καθιερωμένου ρόλου της κατάθλιψης και του άγχους στην αυτοκτονία, άνθρωποι που πάσχουν από αϋπνία είναι τρεις φορές περισσότερες πιθανότερο να αναφέρουν σκέψεις αυτοκτονίας και θανάτου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ημερών.
Η αϋπνία βρέθηκε επίσης να είναι ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για την αυτοκτονικότητα. Οι νυκτερινές αφυπνίσεις σχετίζονταν με μεγαλύτερο αυτοκτονικό ιδεασμό. Η ομάδα με προβλήματα στη διατήρηση του ύπνου αποτέλεσε έκπληξη, γιατί είχαν χαμηλότερη πιθανότητα να έχουν σκέψεις αυτοκτονίας ή να έχουν σχέδιο αυτοκτονίας. «Το να είσαι ξύπνιος τη νύχτα, σε συνδυασμό με τη μειωμένη λειτουργία του μετωπιαίου λοβού που συμβαίνει με την απώλεια του ύπνου μπορεί να εξηγήσει το μηχανισμό για το πώς η αϋπνία σχετίζεται με τον κίνδυνο αυτοκτονίας .» ανέφερε ο Michael Perlis, εκ των συγγραφέων των μελετών.