Στη μεγαλύτερη μελέτη που διεξήχθη μέχρι σήμερα, 160 επιστήμονες από 27 ιδρύματα παγκοσμίως ξεκίνησαν να εξετάζουν πώς η σχιζοφρένεια επηρεάζει τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, η οποία είναι η λιπαρή ουσία που βρίσκεται στους βαθείς ιστούς του εγκεφάλου. Για το σκοπό αυτό, οι ερευνητές εξέτασαν τα διαθέσιμα δεδομένα σε περίπου 2.000 άτομα με σχιζοφρένεια, συγκρίνοντάς τα με δεδομένα πάνω από 2.300 υγιή άτομα.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, η οποία βρίσκεται στις υποφλοιώδεις περιοχές του εγκεφάλου. Η λευκή ουσία περιέχει νευρικές ίνες, τις οποίες προστατεύει κρατώντας τες σε έλυτρο μυελίνης. Η λευκή ουσία είναι επίσης υπεύθυνη για τη βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ των νευρώνων, καθιστώντας την πιο γρήγορη και αποτελεσματικότερη. Τα δεδομένα για τη νέα μελέτη συλλέχθηκαν από 29 υπάρχουσες μελέτες που διεξήχθησαν από την παγκόσμια κοινοπραξία Enhancing Neuro Imaging Genetics μέσω της ανάλυσης Meta Analysis (ENIGMA).
Η ENIGMA καθοδηγείται από τον Paul Thompson του Κέντρου Γενετικής Απεικόνισης στο Ινστιτούτο Νευροαπεικονίσεων και Πληροφορικής της Σχολής Ιατρικής του Keck, το οποίο είναι μέλος του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας (USC) του Λος Άντζελες.
Η Neda Jahanshad, είναι επίκουρη καθηγήτρια νευρολογίας στο Κέντρο Γενετικής Απεικόνισης στο Ινστιτούτο Νευροαπεικονιστικής και Πληροφορικής του USC, διεξήγαγε τη μελέτη μαζί με τον Sinead Kelly, ερευνητή στο Ινστιτούτο Νευροαπεικονιστικής και Πληροφορικής του USC στη Σχολή Ιατρικής του Keck . Η Kelly είναι επίσης η πρώτη συγγραφέας του άρθρου, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Molecular Psychology.
«Μια διαταραχή της παγκόσμιας συνδετικότητας του εγκεφάλου»
Η Kelly και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν δεδομένα που ελήφθησαν χρησιμοποιώντας απεικόνιση τανυστή διάχυσης, που αποτελεί ένα τύπος νευροαπεικόνισης μαγνητικού συντονισμού, ο οποίος επιτρέπει στους ερευνητές να εκτιμήσουν τη θέση και τον προσανατολισμό των ινών της λευκής ουσίας του εγκεφάλου. Η απεικόνιση ανιχνευτή διάχυσης λειτουργεί με την παρακολούθηση της κίνησης των μορίων του νερού στη λευκή ουσία του εγκεφάλου. Η μελέτη διαπίστωσε ότι ολόκληρο το σύστημα επικοινωνίας του εγκεφάλου – και όχι μόνο μεμονωμένες περιοχές – φαίνεται να διαταράσσεται στη σχιζοφρένεια.
“Αυτά τα ευρήματα,” προσθέτει η Kelly, “θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ταυτοποίηση των βιοδεικτών που επιτρέπουν στους ερευνητές να ελέγχουν την ανταπόκριση των ασθενών στη θεραπεία της σχιζοφρένειας”. Τα επόμενα βήματα που προκύπτουν από αυτή την έρευνα περιλαμβάνουν την εξέταση των αιτιών των παρατηρήσεων που σημειώνονται σε αυτή τη μελέτη. Η Kelly σημειώνει τη κληρονομική όψη της νόσου, υποδηλώνοντας ότι συγκεκριμένα γονίδια θα μπορούσαν να αλλάξουν την “καλωδίωση” ολόκληρου του εγκεφάλου.