Μια νέα στρατηγική για τη θεραπεία της κοιλιακής ταχυκαρδίας βασίζεται σε μη επεμβατική ακτινοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία συχνά χρησιμοποιείται για τη θεραπεία καρκινοπαθών. Τώρα, οι ιατροί στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σαίντ Λούις έχουν δείξει ότι η ακτινοθεραπεία -που κατευθύνεται άμεσα στην καρδιά- μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ασθενών με απειλητική για τη ζωή αρρυθμία. Η σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine περιγράφει τις περιπτώσεις πέντε ασθενών που είχαν κοιλιακή ταχυκαρδία.
Οι ασθενείς δεν είχαν ανταποκριθεί στις συνήθεις θεραπείες και είχαν συνολικά περισσότερα από 6.500 επεισόδια κοιλιακής ταχυκαρδίας τους τρεις μήνες πριν υποβληθούν σε ακτινοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία οδήγησε σε δραματική μείωση του αριθμού των επεισοδίων κοιλιακής αρρυθμίας σε αυτούς τους ασθενείς, όπως μετρήθηκε με τους αισθητήρες των εμφυτευμένων απινιδωτών τους.
Η κοιλιακή ταχυκαρδία εκτιμάται ότι προκαλεί 300.000 θανάτους ετησίως στις ΗΠΑ και είναι η κύρια αιτία ξαφνικού καρδιακού θανάτου . Η βασική θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και επεμβατικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν την επεμβατική καυτηρίαση επιλεκτικά του ιστού που διαταράσσει την αγωγή των ηλεκτρικών κυκλωμάτων της καρδιάς. “Ως ακτινοθεραπευτής που ειδικεύεται στη θεραπεία καρκίνου του πνεύμονα, έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου προσπαθώντας να αποφύγω την ακτινοβόληση της καρδιάς”, δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Clifford G. Robinson, MD, αναπληρωτής καθηγητής ακτινοθεραπείας.
Ταυτόχρονα, ο καρδιολόγος και ο πρώτος συγγραφέας Phillip S. Cuculich, MD, αναπληρωτής καθηγητής της ιατρικής, αναζητούσαν νέους τρόπους αντιμετώπισης της κοιλιακής ταχυκαρδίας σε ασθενείς που δεν ανταποκρίθηκαν στις συμβατικές θεραπείες. Τέσσερις από τους ασθενείς ήταν μεταξύ 60-70 ετών, ένας ήταν άνω των 80 ετών. Κατά τους τρεις μήνες πριν από τη θεραπεία με μη επεμβατική ακτινοθεραπεία, οι πέντε ασθενείς μαζί εμφάνισαν περισσότερα από 6.500.
Ο μέσος αριθμός συμβάντων κοιλιακής ταχυκαρδίας. ανά ασθενή κατά τη διάρκεια της προ της ακτινοβόλησης περιόδου ήταν 1.315, με εύρος από πέντε έως 4.312. Η εφάπαξ δόση ακτινοβολίας που έλαβαν αυτοί οι ασθενείς ήταν ανάλογη με αυτή που θα μπορούσε να δοθεί σε έναν ασθενή με όγκο πνεύμονα πρώιμου σταδίου.
Οι γιατροί μπορούν να στοχεύσουν τέτοιους όγκους με μεγάλη δόση ακτινοβολίας που δίνεται εφάπαξ ή έως πέντε φορές. Κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι εβδομάδων μετά την ακτινοθεραπεία, καθώς οι ασθενείς ήταν σε φάση ανάρρωσης, διαπιστώθηκαν συνολικά 680 επεισόδια. Μετά ένα έτος οι ασθενείς συνέχισαν να παρακολουθούνται και είχαν συνολικά τέσσερα επεισόδια. Δύο ασθενείς δεν εμφάνισαν κανένα επεισόδιο.