Έρευνα με επικεφαλής τον Nicolas Bazan, MD, PhD, Καθηγητή και Διευθυντή του Κέντρου Αριστείας των Νευροεπιστημών στο LSU New Orleans, ανακάλυψε μια νέα κατηγορία μορίων στον εγκέφαλο που συγχρονίζουν την επικοινωνία κυττάρου προς κύτταρο, τη νευροφλεγμονή και την αντιδραστική ανοσολογική δραστηριότητα μετά τραυματισμό ή άλλα νοσήματα. Τα ελοβανοειδή (ELVs) είναι βιοδραστικοί χημικοί αγγελιοφόροι που παρασκευάζονται από πολυακόρεστα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μακράς αλύσου (VLC-PUFAs, n-3). Απελευθερώνονται όταν τα κύτταρα είναι κατεστραμμένα ή καταπονημένα.
“Αν και ήδη γνωρίζαμε για αγγελιοφόρους προερχόμενους από τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα όπως η νευροπροτεκτίνη D1 (μόριο με 22 άτομα άνθρακα) από πριν, η καινοτομία της παρούσας ανακάλυψης είναι ότι τα ELVs έχουν μήκος από 32 έως 34 άτομα άνθρακα” σημειώνει ο Bazan. «Αναμένουμε ότι αυτές οι πληροφορίες θα αυξήσουν την κατανόησή μας επί της κυτταρικής διασταυρούμενης επικοινωνίας για τη διατήρηση των νευρωνικών κυκλωμάτων και ιδιαίτερα για την αποκατάσταση της κυτταρικής ισορροπίας μετά από παθολογικές προσβολές».
Εργαζόμενοι σε νευρωνικές κυτταρικές καλλιέργειες από τον εγκεφαλικό φλοιό και τον ιππόκαμπο και σε ένα μοντέλο ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου , οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ELVs όχι μόνο προστατεύουν τα νευρωνικά κύτταρα και προάγουν την επιβίωσή τους, αλλά βοηθούν στη διατήρηση της ακεραιότητας και της σταθερότητάς τους. Η σχετική εργασία δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Science Advances .
“Τα ευρήματά μας αντιπροσωπεύουν μια σημαντική ανακάλυψη για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η πολυπλοκότητα και η ανθεκτικότητα του εγκεφάλου διατηρούνται όταν αντιμετωπίζει αντίξοες καταστάσεις, όπως σε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, στη νόσο Πάρκινσον ή στην Αλτσχάιμερ, όπου πρέπει να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί νευροπροστασίας», λέει ο Δρ Bazan.« Ένας βασικός παράγοντας είναι το πώς οι νευρώνες επικοινωνούν μεταξύ τους.
Αυτά τα νέα μόρια συμμετέχουν στη συνολική συναπτική οργάνωση για να εξασφαλίσουν μια ακριβή ροή πληροφοριών μέσω των νευρωνικών κυκλωμάτων. Γνωρίζουμε πως οι νευρώνες σχηματίζουν συναπτικές συνδέσεις με άλλους νευρώνες, ωστόσο οι συνδέσεις αυτές πρέπει να είναι εύπλαστες για να αλλάζουν κατάλληλα ανάλογα με τις ανάγκες και τις συνθήκες. Τα ELVs μπορεί να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο ως συναπτικοί διοργανωτές, που τα καθιστά ιδιαίτερα σημαντικά σε καταστάσεις που προκύπτουν από συναπτική δυσλειτουργία, όπως ο αυτισμός ή η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, για τις οποίες δεν έχουμε ουσιαστικά θεραπείες ».