Με τον πληθωρισμό και την πανδημία, πολλοί μένουν σπίτι για να μαγειρέψουν τα άνετα γεύματά τους με την αγαπημένη τους εκπομπή να βουίζει στο βάθος. Μια νέα μελέτη, ωστόσο, δείχνει ότι η χρήση κοινώς χρησιμοποιούμενων μαγειρικών σκευών, όπως συγκεκριμένα τηγάνια, μπορεί να συνδέεται με τη στειρότητα στις γυναίκες. Οι υπερφθοροαλκυλικές ουσίες, ή PFAS, αναφέρονται συχνά ως «για πάντα χημικές ουσίες», καθώς μπορούν να παραμείνουν στο σώμα σας για πολλά χρόνια. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να βρεθούν σε κοινά μαγειρικά σκεύη, προϊόντα περιποίησης δέρματος και μακιγιάζ.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science of The Total Environment λέει ότι οι γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν με διαφορετικούς τύπους PFAS στο αίμα θα μπορούσαν να περάσουν δύσκολα και οι πιθανότητες εμφάνισης επιπλοκών κατά τον τοκετό αυξήθηκαν κατά 40%. Η ομάδα προτείνει οι γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυες θα πρέπει να απέχουν από αυτές τις τοξικές χημικές ουσίες . «Τα αποτελέσματα της μελέτης μας πρέπει να χρησιμεύσουν ως προειδοποίηση για τις γυναίκες παντού για τις δυνητικά βλαβερές συνέπειες του PFAS όταν σχεδιάζουν να συλλάβουν», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας Nathan Cohen, Ph.D., του οργανισμού υγείας Mount Sinai στη Νέα Υόρκη. «Μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεση σε PFAS αποφεύγοντας τρόφιμα που σχετίζονται με υψηλότερα επίπεδα αυτών των χημικών ουσιών και αγοράζοντας προϊόντα χωρίς PFAS».
Πώς διεξήχθη η μελέτη;
Λέει ότι η μελέτη ότι είναι από τις πρώτες που αποκάλυψε τη σχέση μεταξύ χημικών ουσιών και στειρότητας σε υγιείς γυναίκες. Η ομάδα χρησιμοποίησε μια μελέτη περιπτώσεων ελέγχου μεταξύ της Σιγκαπούρης Μελέτη Προσύλληψης Μακροπρόθεσμων Αποτελεσμάτων Μητέρας και Παιδιού (S-PRESTO) για να μετρήσει το PFAS στο πλάσμα από το 2015 έως το 2017 σε 382 γυναίκες που προσπαθούσαν να συλλάβουν.
Στη συνέχεια, η ομάδα χρησιμοποίησε μοντέλα αναλογικής παλινδρόμησης και λογιστικής παλινδρόμησης Cox για να ελέγξει τη σχέση μεταξύ του PFAS και του χρόνου έως την εγκυμοσύνη (TTP), πέρα από τον έλεγχο της πιθανότητας εγκυμοσύνης και υγιούς τοκετού, για ένα έτος. Χρησιμοποίησαν την παλινδρόμηση σταθμισμένου ποσοτικού αθροίσματος Bayes (BWQS) για να αξιολογήσουν τη σχέση μεταξύ του μείγματος PFAS με τα αποτελέσματα γονιμότητας.
Μετά από ανάλυση των δεδομένων, η ομάδα ανακάλυψε μια μείωση 5% έως 10% στη γονιμότητα – AKA η πιθανότητα σύλληψης – για PFDA ανά τεταρτημόριο αύξηση της έκθεσης σε συγκεκριμένα PFAS. Ανά τεταρτημόριο αύξηση του μεμονωμένου PFAS και του μείγματος PFAS, παρατήρησαν επίσης παρόμοια μείωση στην κλινική εγκυμοσύνη και τον ζωντανό τοκετό. Το PFDA, ακολουθούμενο από το PFOS, το PFOA και το PFHpA, ήταν οι κύριοι οδηγοί αυτών των σχέσεων στο μείγμα PFAS. Τα αποτελέσματα γονιμότητας που διερευνήθηκαν και τα PFHxS, PFNA και PFHpS δεν έδειξαν καμία σχέση, σύμφωνα με τη μελέτη. Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα, η μελέτη δείχνει ότι τα υψηλά επίπεδα PFAS μπορεί να συνδέονται με τη στειρότητα στις γυναίκες.
