Απώλεια Βάρους: Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που περιελάμβανε ενήλικες με παχυσαρκία και προδιαβήτη διαπίστωσε ότι τόσο η χρονικά περιορισμένη διατροφή όσο και ένα συνηθισμένο διατροφικό μοτίβο είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια βάρους όταν οι θερμίδες διατηρήθηκαν σταθερές και στις δύο ομάδες. Δεν φαινόταν να έχει σημασία αν οι συμμετέχοντες κατανάλωναν τις περισσότερες θερμίδες τους νωρίς την ημέρα ή το βράδυ, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι συνολικές θερμίδες μπορεί να είναι πιο σημαντικές από τον χρόνο των γευμάτων όταν πρόκειται για απώλεια βάρους.
Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στην εναρκτήρια επιστημονική ολομέλεια “Νέα στο επιστημονικό έντυπο της Εσωτερικής Ιατρικής: Ακούστε το πρώτα από τους συγγραφείς” που πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο της Βοστώνης κατά τη διάρκεια της Ημερίδας Εσωτερικής Ιατρικής 2024 του Αμερικανικού Κολλεγίου Ιατρών (ACP). Η εργασία επίσης δημοσιεύεται στο Annals of Internal Medicine. Η χρονικά περιορισμένη διατροφή (TRE) είναι μια προσέγγιση δίαιτας όπου οι ασθενείς περιορίζουν το φαγητό τους σε ένα χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της ημέρας και στη συνέχεια νηστεύουν για τις υπόλοιπες ώρες. Κατά τη διάρκεια του παραθύρου φαγητού, οι ασθενείς δεν απαιτείται να μετρούν θερμίδες ή να παρακολουθούν την πρόσληψη τροφής και κατά τη διάρκεια του παραθύρου νηστείας, οι ασθενείς περιορίζονται σε νερό και ποτά χωρίς θερμίδες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι όταν οι ενήλικες με παχυσαρκία περιορίζουν το διατροφικό τους παράθυρο σε τέσσερις έως 10 ώρες, μειώνουν φυσικά την πρόσληψη θερμίδων κατά περίπου 200-550 θερμίδες την ημέρα και χάνουν βάρος σε διάστημα δύο έως 12 μηνών.
Το εάν η χρονικά περιορισμένη διατροφή TRE προκαλεί απώλεια βάρους ανεξάρτητα από τις μειώσεις στην πρόσληψη θερμίδων, όπως φαίνεται σε μελέτες σε τρωκτικά, είναι άγνωστο. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς ανέθεσαν τυχαία σε 41 ενήλικες με παχυσαρκία και προδιαβήτη είτε σε χρονικά περιορισμένη διατροφή TRE με 10ωρο πρόγραμμα διατροφής είτε με κανονικό διατροφικό μοτίβο για 12 εβδομάδες για να συγκρίνουν την απώλεια βάρους και άλλους δείκτες μεταβολικής υγείας. Στην αρχή της μελέτης, οι ερευνητές αξιολόγησαν το ιστορικό και το επίπεδο δραστηριότητας των συμμετεχόντων για να υπολογίσουν τις βασικές θερμιδικές ανάγκες και οι συμμετέχοντες έτρωγαν τον ίδιο αριθμό θερμίδων καθημερινά καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης. Οι συμμετέχοντες και στα δύο σκέλη έλαβαν προετοιμασμένα γεύματα με πανομοιότυπες συνθέσεις μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών και οδηγίες για το πότε να καταναλώνουν τα γεύματα. Η ομάδα με περιορισμένο χρόνο διατροφής έλαβε οδηγίες να τρώει μόνο μεταξύ των ωρών 8 π.μ. έως 6 μ.μ. και κατανάλωνε τις περισσότερες θερμίδες πριν από τη 1 μ.μ. κάθε μέρα.
Η ομάδα του συνήθους διατροφικού μοτίβου έτρωγε μεταξύ 8 π.μ. και μεσάνυχτα και κατανάλωνε τις περισσότερες θερμίδες μετά τις 5 μ.μ. κάθε μέρα. Μετά από 12 εβδομάδες, και οι δύο ομάδες έχασαν περίπου την ίδια ποσότητα βάρους και δεν υπήρχαν πραγματικές διαφορές στη γλυκόζη νηστείας, στην περίμετρο της μέσης, στην αρτηριακή πίεση ή στα επίπεδα λιπιδίων. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι εάν ή όταν οι παρεμβάσεις χρονικά περιορισμένης διατροφής TRE προκαλούν απώλεια βάρους, αυτό είναι πιθανό εν μέρει λόγω μείωσης των θερμίδων και, ως εκ τούτου, οι κλινικοί γιατροί μπορούν να συμβουλεύσουν τους ασθενείς ότι η χρονικά περιορισμένη διατροφή TRE μπορεί να τους βοηθήσει να χάσουν βάρος μειώνοντας τη θερμιδική τους πρόσληψη. Σύμφωνα με τους συντάκτες ενός συνοδευτικού άρθρου από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις του Σικάγο, αυτά τα αποτελέσματα έχουν σημαντικές κλινικές επιπτώσεις. Ενώ η χρονικά περιορισμένη διατροφή TRE δεν βρέθηκε να είναι πιο αποτελεσματική για την απώλεια βάρους, μπορεί να είναι ευκολότερη για τους ασθενείς να την ακολουθήσουν επειδή τους επιτρέπει να συνεχίσουν να καταναλώνουν γνωστά τρόφιμα. Αυτή η απλοποιημένη προσέγγιση για τη θεραπεία της παχυσαρκίας θα μπορούσε να βοηθήσει ασθενείς που δεν καταφέρνουν να μετρούν καλά τις θερμίδες.