Έχει αναπτυχθεί ένας νέος εμφυτεύσιμος αισθητήρας, ο οποίος αξιολογεί τους βασικούς βιολογικούς δείκτες για να αξιολογήσει τα διάφορα είδη ασθενειών. Ο αισθητήρας αντλεί ανθρώπινη γλυκόζη για να λειτουργήσει.
Η νέα έρευνα προέρχεται από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, όπου οι επιστήμονες έχουν δημιουργήσει έναν εμφυτεύσιμο αισθητήρα ζάχαρης. Ο αισθητήρας αξιολογεί τα βιολογικά σήματα του σώματος για την ανίχνευση, πρόληψη και διάγνωση ασθενειών.
Ο αισθητήρας τροφοδοτείται από μια κυψέλη βιοκαυσίμων και χρησιμοποιεί τη γλυκόζη από τα υγρά του ανθρώπινου σώματος για τη λειτουργία του. Η καινοτόμος τεχνολογία αποτελείται επίσης από ένα αναλογικό κύκλωμα εμπρός, το οποίο λειτουργεί για την επεξεργασία φυσιολογικών και βιοχημικών σημάτων με υψηλή ευαισθησία.
Ως αισθητήρας υγείας, τα πλεονεκτήματα σε σχέση με την υπάρχουσα τεχνολογία περιλαμβάνουν την ανάγκη να μην επαναφορτιστεί, κάτι που υπερνικά ένα πρόβλημα με τα ιατρικά smartwatch και το γεγονός ότι η συσκευή μπορεί να εμφυτευτεί, ενώ πολλά έμπλαστρα πρέπει να στερεωθούν στην επιφάνεια του δέρματος. Με την εμφύτευση ο αισθητήρας είναι πιο ακριβής.
Μια σημαντική μελλοντική πτυχή είναι ότι η συσκευή μπορεί να παραχθεί με χαμηλό κόστος, βασιζόμενη σε ήδη υπάρχουσες διαδικασίες παραγωγής. Επίσης, σχετίζεται με το κόστος είναι η χαμηλή κατανάλωση ενέργειας. Ο αισθητήρας απαιτεί μόνο λίγα μικροκύματα για να λειτουργήσει και μπορεί επίσης να τροφοδοτηθεί επ ‘αόριστον.
Για όσους έχουν πιο σκασίματα στη βελόνα, ο αισθητήρας ξεπερνά το θέμα του δέρματος ενός δακτύλου που χρειάζεται να τσιμπήσει για να εκτιμήσει μια ασθένεια όπως ο διαβήτης.
Συζητώντας την τεχνολογία με το Smart2Zero , ο ερευνητής καθηγητής Subhanshu Gupta δήλωσε: “Το ανθρώπινο σώμα μεταφέρει πολλά καύσιμα στα σωματικά υγρά του μέσω γλυκόζης ή γαλακτικού αίματος γύρω από το δέρμα και το στόμα. Χρησιμοποιώντας μια κυψέλη βιοκαυσίμων ανοίγει την πόρτα για να χρησιμοποιήσει το σώμα ως πιθανό καύσιμο. “
Ο αισθητήρας έχει υποβληθεί σε δοκιμές ασφάλειας και αποτελεσματικότητας και έχει αποδειχθεί ότι είναι μη τοξικός και σταθερός. Αν και οι αισθητήρες έχουν ελεγχθεί στο εργαστήριο, οι ερευνητές ελπίζουν να δοκιμάσουν και να επιδείξουν τους σε τριχοειδή αγγεία, τα οποία θα απαιτούν ρυθμιστική έγκριση.