Οι ιατροί τεχνολόγοι έχουν πρωτοπορήσει σε μια νέα και πιο προηγμένη μορφή υπερήχων με βάση την τεχνολογία λέιζερ. Χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνική, δημιουργήθηκαν οι πρώτες εικόνες των ανθρώπων. Η τεχνική πρέπει να προωθήσει την ιατρική επιστήμη. Η τεχνολογία, η οποία θα λειτουργήσει ως εναλλακτική λύση από το συμβατικό υπερηχογράφημα, αναπτύσσει ένα σύστημα λέιζερ και δέρματος ασφαλές, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απεικονίσει απομακρυσμένα το εσωτερικό ενός ατόμου, δημιουργώντας εικόνες για ιατρικές αναλύσεις. Αυτό είναι διαφορετικό από το συμβατικό υπερηχογράφημα το οποίο απαιτεί επαφή με το σώμα ενός ατόμου έτσι ώστε τα ηχητικά κύματα να μπορούν να ταλαντεύονται και να παράγεται μια εικόνα.
Το βασικό σημείο της τεχνολογίας είναι η παραγωγή εικόνων υπερήχων από απόσταση. Οι εφαρμογές της νέας τεχνολογίας περιλαμβάνουν την απομακρυσμένη εικόνα και την τηλεϊατρική αξιολόγηση των βρεφών, των θυμάτων εγκαυμάτων, καθώς και επιζώντων ατυχημάτων που είναι παγιδευμένοι σε δύσκολα μέρη. Αυτό δείχνει μια επιτυχία σε ένα αναδυόμενο πεδίο που αναφέρεται ως φωτοακουστική σε συνδυασμό με την τεχνολογία λέιζερ.
Για να επιτευχθεί μια εικόνα, η νέα διαδικασία χρησιμοποιεί δύο λέιζερ. Καθώς ένα λέιζερ (που λειτουργεί στα 1.550-νανόμετρα) εκπαιδεύεται στο δέρμα ενός ασθενούς, το λέιζερ μπορεί να παράγει εξ ‘αποστάσεως ηχητικά κύματα. Αυτά τα κύματα κινούνται μέσα στο σώμα σε έναν τύπο αναπηδώντας κίνησης. Ένα δεύτερο λέιζερ στη συνέχεια λειτουργεί για να εντοπίσει εξ αποστάσεως τα ανακλώμενα κύματα. Το λογισμικό μπορεί να μεταφράσει αυτά τα κύματα σε μια εικόνα. Η παραγόμενη εικόνα ισοδυναμεί με συμβατικό υπερήχων.
Η εικόνα σχηματίζεται μέσω της επίδρασης της κίνησης της επιφάνειας του δέρματος, η οποία δημιουργείται από τα ανακλώμενα ηχητικά κύματα. Αυτή η κίνηση ενεργοποιεί μια αλλαγή στη συχνότητα του λέιζερ. Είναι η μεταβολή της συχνότητας που μπορεί να μετρηθεί και από αυτό σχηματίζεται η εικόνα.
Για να δοκιμαστεί η τεχνολογία, εκτελέστηκε σειρά δοκιμών με ανθρώπινα υποκείμενα. Οι ιατροί τεχνολόγοι σαρώθηκαν στους βραχίονες των ανθρώπων και χρησιμοποίησαν τις εικόνες για να εξετάσουν τα κοινά χαρακτηριστικά ιστών όπως ο μυς, το λίπος και τα οστά. Η σάρωση με λέιζερ ήταν σε θέση να δημιουργήσει εικόνες έως και 6 εκατοστά κάτω από το δέρμα. Αυτά τα απομακρυσμένα λέιζερ επέτρεψαν τη σάρωση να πραγματοποιηθεί σε απόσταση μισού μέτρου από το ανθρώπινο θέμα.