«Aιμορροϊδοπάθεια» είναι η νόσος του πρωκτού που επηρεάζει την ποιότητα της καθημερινής ζωής πολλών ανθρώπων καθώς είναι μια από τις πιο συνηθισμένες παθήσεις. Ποια είναι τα συμπτώματα; Πως αντιμετωπίζεται;
Απαντήσεις δίνει στο www.Life2day.gr o γιατρός κ. Χρήστος Χρηστάκης -Επιστημονικός Διευθυντής της κλινικής μεταμόσχευσης μαλλιών Bergmann Kord.
Οι αιμορροΐδες υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο και αποτελούνται από αρτηρίες – φλέβες και χαλαρό συνδετικό ιστό. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν αυτές διογκωθούν και πάσχουν είτε από φλεγμονή είτε από αιμορραγία και οι ιστοί οι οποίοι τους συγκρατούν χαλαρώνουν κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να προβάλουν κάτω από τον πρωκτικό δακτύλιο.
Σαν αιτία αυτής της εξέλιξης είναι η χρόνια δυσκοιλιότητα ή έντονη προσπάθεια για κένωση και η μεγάλη διάρκεια αυτής γνωστή ως «δυσχεσία» αλλά και ο σύγχρονος και άστατος τρόπος διατροφής, η καθιστική ζωή, η έλλειψη άσκησης, το καθημερινό άγχος και οι διάφορες παθήσεις του παχέως εντέρου που επιδεινώνουν την αιμορροϊδοπάθεια.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Αρχικά τα συμπτώματα εξαρτώνται από το πόσο προχωρημένη είναι η νόσος. Η αιμορραγία ίσως αποτελεί το πρώτο αλλά και το σπουδαιότερο σύμπτωμα. Ο πόνος στην περιοχή του πρωκτού, η έντονη φαγούρα, η έκκριση βλέννας, ο τοπικός ερεθισμός αλά και η δυσάρεστη πρόπτωση μετά την κένωση πιθανό να υποκρύπτει και ραγάδα.Γενικά όμως κάθε ενόχληση στην περιοχή του πρωκτού πρέπει να ερευνάται από ιατρείο πρωκτού ή από ειδικό και εννοώ από ιατρείο πρωκτού γιατί υπάρχουν πολλά προβλήματα στο παχύ έντερο που εμφανίζουν την ίδια συμπτωματολογία (αιμορραγία, πόνο, δυσκοιλιότητα, βλέννη) ή υποκρύπτονται με μια όντας γνωστή αιμορροϊδοπάθεια.Έτσι μοιραία η λανθασμένη εκτίμηση από τον ίδιο τον ασθενή και δυστυχώς η ανεπιτυχής διάγνωση από μη ειδικό γιατρό καθυστερούν την διάγνωση και στερούν από τον πάσχοντα την δυνατότητα να δώσει λύση στο πρόβλημά του ή να προλάβει μία άλλη πάθηση που υποκρύπτεται (πολύποδες, καρκίνος, φλεγμονώδες νόσος).
Πως αντιμετωπίζεται η αιμορροϊδοπάθεια;
Έχουν κατά καιρούς προταθεί διάφορες τεχνικές και επεμβάσεις για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων.Όλες οι επεμβάσεις έχουν σαν σκοπό να πείσουν τους χειρουργούς αλλά και τους ασθενείς για την αποτελεσματικότητα τους.Το ζητούμενο στη θεραπεία των αιμορροΐδων εκτός από την καλή εκτίμηση από ειδικό είναι να σταματήσουν τα συμπτώματα όσο δυνατό ευκολότερα, ριζικότερα, γρηγορότερα, και με ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία αλλά και χωρίς επιπλοκές.
Εάν λοιπόν εξαιρέσουμε τις αμφιλεγόμενες μεθόδους του τύπου:
• Διαστολών
• Κρυπηξίας
• Φωτοπηξίας
• Laser
• Τοποθετήσεις ελαστικών δακτυλίων
• Επιθέματα – αλοιφές
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τις τεχνικές σε δυο μεγάλες κατηγορίες.
1. Στην αφαίρεση των αιμορροΐδων.
2. Στην διακοπή της κυκλοφορίας και της ροής του αίματος με σκοπό να μαραθούν.
Η αφαίρεση των αιμορροΐδων στοχεύει στις αιμορροΐδες 4ου βαθμού με μόνιμη πρόπτωση και σήμερα γίνεται ασφαλώς από ειδικούς με κοινά εργαλεία ή με σύγχρονες μορφές ενέργειας (υπέρηχοι) με στόχο τον λιγότερο μετέγχειρητικό πόνο.
Για τη διακοπή της κυκλοφορίας (αιμορροϊδοπηξία) υπάρχει η αιματηρή μέθοδος με κυκλικό αναστομωτήρα γνωστή και σαν μέθοδος “Longo” και η αιμορροϊδοπηξία με ανίχνευση υπερήχων γνωστή και σαν H.A.L. ή T.H.D.
Η απολίνωση των αγγείων με τη βοήθεια υπερήχων είναι μια προς επινόηση εντελώς αναίμακτη, με ανώδυνη μετεγχειρητική πορεία με μεγάλη αποτελεσματικότητα, με διάρκεια επέμβασης λιγότερο από μια ημέρα, γρήγορη επάνοδο στην εργασία και εξαφάνιση των συμπτωμάτων χωρίς δίαιτα. Απαιτεί καλή εκτίμηση του προβλήματος (αιμορροϊδοπάθεια 1ου, 2ου και 3ου βαθμού), καλή ενημέρωση του ασθενούς και φυσικά εξειδίκευση του χειρουργού τόσο στην περιοχή όσο και στη μέθοδο.
Η τελευταία τεχνική δεν έχει καμία αντένδειξη εφαρμογής όπως: ραγάδες, περιεδρικά συρίγγια ή κονδυλώματα και φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου. Ενώ σε περίπτωση υποτροπής ή αποτυχίας είναι η μόνη που μπορεί να ξαναγίνει.Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν νέα θεραπεία αντιμετώπισης.Τελειώνοντας θα ξανατονίσω ότι η αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας είναι πράξη που γίνεται από ειδικούς και η εκτίμηση του προβλήματος είναι ίσως το σπουδαιότερο βήμα στη θεραπεία.