Ο καρκίνος και η θεραπεία του είναι γνωστό ότι επηρεάζουν τη σεξουαλική υγεία των επιζώντων. Ορισμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι έως και το 90% των ατόμων που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για καρκίνο του μαστού και γυναικολογικό καρκίνο μπορεί να εμφανίσουν σεξουαλικά προβλήματα. Εκτός από σωματικά ζητήματα όπως το επώδυνο σεξ, τα άτομα μπορεί επίσης να βιώσουν μια σειρά από ψυχικές ή ψυχολογικές ανησυχίες. Οι παρεμβάσεις που βασίζονται στην ενσυνειδητότητα έχουν δείξει κάποιες υποσχέσεις για τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα σεξουαλικής υγείας μετά τη θεραπεία του καρκίνου.
«Πολλές επιζήσασες από καρκίνο βιώνουν σεξουαλική δυσλειτουργία και σχετική δυσφορία μετά τη διάγνωση και πολύ μετά το τέλος της θεραπείας, ωστόσο υπάρχουν λίγες διαθέσιμες παρεμβάσεις», έγραψε η Jessica Gorman, PhD, MPH, από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και οι συνεργάτες της. «Η βελτιωμένη πρόσβαση σε αποτελεσματικές παρεμβάσεις μπορεί να βελτιώσει την παροχή φροντίδας επιβίωσης και τα αποτελέσματα των ασθενών». Η ομάδα της Gorman διεξήγαγε μια μελέτη για να διερευνήσει τα οφέλη μιας παρέμβασης που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα και ονομάζεται Mindful After Cancer. Η παρέμβαση, που παραδόθηκε μέσω τηλεδιάσκεψης, ήταν προσαρμοσμένη σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί επιτυχώς σε θεραπεία για καρκίνο του μαστού ή γυναικολογικό καρκίνο.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη σκοπιμότητα της εικονικής παρέμβασης, η οποία διεξήχθη σε περίοδο οκτώ εβδομάδων. Προσφέρθηκε σε δύο χρονικές περιόδους, μία πριν και μία κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Κάθε εβδομαδιαία συνεδρία ήταν το πολύ δύο ώρες και περιλάμβανε καθοδηγούμενο διαλογισμό και ομαδική συζήτηση για τη σεξουαλικότητα μετά τον καρκίνο, καθώς και συμβουλές πρακτικής mindfulness σε καθημερινή βάση. Οι συμμετέχουσες ενθαρρύνθηκαν να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες που σχετίζονται με τη σεξουαλική υγεία και την ενσυνειδητότητα στο σπίτι.
Συνολικά 22 γυναίκες συμμετείχαν στη μελέτη. Η μέση ηλικία ήταν τα 53 έτη και ο χρόνος από τη διάγνωση του καρκίνου κυμαινόταν από ένα έως 27 έτη. Ζητήθηκε από δέκα συμμετέχουσες να ολοκληρώσουν μια συνέντευξη δύο έως τρεις μήνες μετά την παρέμβαση. Κατά μέσο όρο, οι συμμετέχουσες ολοκλήρωσαν 6,8 συνεδρίες, με το 77% να βρίσκει αποδεκτή την εβδομαδιαία δέσμευση χρόνου. Τόσο τα ποσοτικά ευρήματα όσο και η ποιοτική ανατροφοδότηση από τις συνεντεύξεις έδειξαν ότι οι γυναίκες βρήκαν την παρέμβαση αποδεκτή και κατάλληλη. «Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η εικονική παράδοση της παρέμβασης που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα είναι εφικτή, αποδεκτή και κατάλληλη για γυναίκες που επέζησαν από καρκίνο του μαστού και γυναικολογικούς καρκίνους», κατέληξαν οι ερευνητές.