Μελέτες στα Πανεπιστήμια στο Ηνωμένο Βασίλειο υποστηρίζουν ότι οι θρησκευτικές και πνευματικές εμπειρίες (RSE)μπορούν να είναι χρήσιμες σε σύγκριση με ακουστικές ψευδαισθήσεις ανθρώπων με συγκεκριμένες συνθήκες ψυχικής υγείας. Η μέση ηλικία στην οποία οι συμμετέχοντες είχαν για πρώτη φορά μια εμπειρία ήταν 21,7 χρόνια, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι την βίωσαν είτε πριν από την ηλικία των 20 είτε γύρω στην ηλικία των 40. Όσον αφορά το πού λάμβαναν χώρα αυτές οι εμπειρίες, το 79% των συμμετεχόντων είπε ότι τις είχαν τόσο σε πνευματικά περιβάλλοντα (όπως σε μια εκκλησία) όσο και εκτός αυτών των χώρων. Συνολικά, το 12,9% των συμμετεχόντων ανέφερε ότι οι εμπειρίες τους έλαβαν χώρα μόνο εκτός πνευματικών πλαισίων, ενώ ένα άλλο 8,1% ανέφερε ότι βιώνει την διορατικότητα μόνο εντός πνευματικών πλαισίων.
Αν και τα πνεύματα ακούγονται κυρίως στο εσωτερικό του κεφαλιού (65,1 %), το 31,7 % των πνευματιστών συμμετεχόντων ανέφερε ότι βίωσαν πνευματικές φωνές που έρχονταν τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό του κεφαλιού. Όταν αξιολογήθηκαν σε κλίμακες απορρόφησης, καθώς και πόσο έντονα πιστεύουν στο μεταφυσικό, οι πνευματιστές σκόραραν πολύ περισσότερο από τα μέλη του γενικού πληθυσμού. Ο Δρ. Peter Moseley, από κοινού συντάκτης της μελέτης στο Πανεπιστήμιο Northumbria, σχολίασε: “Οι πνευματιστές τείνουν να αναφέρουν ασυνήθιστες ακουστικές εμπειρίες οι οποίες είναι θετικές, ξεκινούν νωρίς στη ζωή και τις οποίες είναι συχνά σε θέση να ελέγχουν. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο εξελίσσονται είναι σημαντική, καθώς θα μπορούσε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε περισσότερο τις οδυνηρές ή μη ελεγχόμενες εμπειρίες και από την ακρόαση φωνών”
Οι πνευματιστές ήταν λιγότερο πιθανό να νοιάζονται για το τι σκέφτονταν οι άλλοι γι’ αυτούς απ’ ό,τι οι άνθρωποι γενικά. Ο βασικός ερευνητής Δρ. Adam Powell, στο πρόγραμμα Voice του Πανεπιστημίου του Durham και στο Τμήμα Θεολογίας και Θρησκείας, είπε: “Τα ευρήματά μας αναφέρουν πολλά για την μάθηση και την λαχτάρα. Για τους συμμετέχοντες μας, οι αρχές του Πνευματισμού φαίνεται να έχουν νόημα τόσο από τις παιδικές εμπειρίες όσο και από τα συχνά ακουστικά φαινόμενα που βιώνουν ως ενεργά μέσα. Ωστόσο, όλες αυτές οι εμπειρίες μπορεί να προκύψουν περισσότερο από την ύπαρξη συγκεκριμένων τάσεων ή πρόωρων ικανοτήτων παρά από την απλή πίστη στην πιθανότητα επαφής των νεκρών εάν κάποιος προσπαθήσει αρκετά σκληρά”