Επιφανειακά, η μετά τον τοκετό κατάθλιψη (PPD) μοιάζει πολύ με άλλες μορφές κατάθλιψης. Νέες μητέρες χάνουν την όρεξή τους, και αισθάνοται λυπημένες και ευερέθιστες μεγάλο μέρος του χρόνου. Ωστόσο, πολλοί κλινικοί ιατροί έχουν υποτιμήσει τη μοναδικότητα των διαταραχών της διάθεσης και του συναισθήματος που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή αμέσως μετά τον τοκετό. Πρόσφατα ερευνητές μελέτησαν τη νευροβιολογία της επιλόχειας κατάθλιψης και του άγχους και παρουσίασαν την εργασία τους στο Trends in Neurosciences.
«Η μητρότητα μπορεί πραγματικά να αλλάξει τη γυναίκα, κάτι που συχνά παραβλέπεται. Και εμείς έχουμε αμελήσει την εξέταση της νευροβιολογίας της ψυχικής υγείας της μητέρας και της ψυχικής ασθένειας της μητέρας, ιδιαίτερα του άγχους», λέει η νευροεπιστήμονας της συμπεριφοράς Jodi Pawluski του Πανεπιστημίου Rennes 1 στη Γαλλία, η οποίος συν-έγραψε το άρθρο με τον J Lonstein του Michigan State University και την A Fleming του Πανεπιστημίου του Τορόντο (Mississauga).
Συνολικά, οι μελέτες λειτουργικού μαγνητικού συντονισμού (fMRI, μέθοδος που απεικονίζει την αιμοδυναμική αντίδραση που σχετίζεται με τη νευρωνική δραστηριότητα στον εγκέφαλο) δείχνουν ότι η νευρωνική δραστηριότητα σε γυναίκες με PPD σε σύγκριση με τα άτομα με μείζονα κατάθλιψη που δεν είχαν γεννήσει διαφέρει. Για παράδειγμα, η αμυγδαλή είναι συνήθως υπερδραστήρια σε καταστάσεις άγχους και στα καταθλιπτικά άτομα, αλλά και για τις γυναίκες με PPD, η αμυγδαλή μπορεί πραγματικά να είναι λιγότερο ενεργοποιημένη.
Η PPD τώρα πλέον αναφέρεται ως «περιγεννητική κατάθλιψη» ένα υποσύνολο της μείζονος κατάθλιψης, στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5), το κείμενο που θέτει τα πρότυπα για τη διάγνωση ψυχικών παθήσεων. Το άγχος μετά τον τοκετό δεν περιλαμβάνεται καθόλου στο DSM-5, ακόμη και αν 1 στις 7 νέες μητέρες επηρεάζεται από αυτό, λέει η Pawluski.
Το επιλόχειο άγχος εκτιμάται ότι είναι εξίσου διαδεδομένο, όπως η PPD, ακόμη και αν λαμβάνει πολύ λιγότερη προσοχή στη βιβλιογραφία. «Όταν μιλάμε για τη νευροβιολογία της επιλόχειας κατάθλιψης και του άγχους, οι πληροφορίες μας από τις μελέτες που έγιναν σε ανθρώπους αποτελείται μόνο από περίπου 20 δημοσιεύσεις» λέει η Pawluski. «Οι καταθλιπτικές μητέρες μπορεί να είναι πιο παρεμβατικές ή να ενοχλούνται περισσότερο από τα βρέφη τους, αλλά μπορούν επίσης να εμφανίσουν απόσυρση – αυτό παρατηρείται επίσης και με το άγχος μετά τον τοκετό», λέει η Pawluski. Μπορεί να υπάρχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία των βρεφών. «Η λοχεία δεν είναι πάντα μια ευτυχισμένη στιγμή, και πρέπει να κατανοήσουμε για τι μιλάμε αναφορικά με αυτές τις ψυχικές νόσους σε τόσες πολλές γυναίκες. Αν μπορούμε να βελτιώσουμε την υγεία και την ευεξία της μητέρας, θα βελτιώσουμε την υγεία και την ευημερία του παιδιού και της οικογένειας.»
