Παθήσεις

Τα αντιοξειδωτικά βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα

Τα αντιοξειδωτικά βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα
Τα αντιοξειδωτικά βοηθούν στη βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Νέα έρευνα από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Scripps (TSRI) έδειξε ότι η γήρανση φαίνεται ότι βλάπτει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα δείχνει πως τα αντιοξειδωτικά που υπάρχουν στην τροφή μας θα μπορούσαν να επιβραδύνουν τη ζημιά στο ανοσοποιητικό μας σύστημα. Ο θύμος αδένας είναι ένα όργανο […]

Τα αντιοξειδωτικά βοηθούν στη βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Νέα έρευνα από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Scripps (TSRI) έδειξε ότι η γήρανση φαίνεται ότι βλάπτει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα δείχνει πως τα αντιοξειδωτικά που υπάρχουν στην τροφή μας θα μπορούσαν να επιβραδύνουν τη ζημιά στο ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Ο θύμος αδένας είναι ένα όργανο που παράγει Τ λεμφοκύτταρα – τα λευκά κύτταρα του αίματος που είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Τα ευρήματα από τη μελέτη υποστηρίζουν μια «ελεύθερη ριζοσπαστική θεωρία» σχετικά με τη γήρανση του πληθυσμού. Σύμφωνα με αυτήν την αντιδρώντα είδη οξυγόνου, όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου, τα οποία παράγονται κατά τη διαδικασία του μεταβολισμού δημιουργούν ζημιά στα κύτταρα. Αυτή η ζημιά συμβάλει και στα δύο, στο να γερνάμε και στις αρρώστιες που οφείλονται στη γήρανση.

Η μελέτη, που διεξήχθη από ερευνητές από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Scripps (TSRI), εστίασε την προσοχή της σε ένα όργανο που ονομάζεται θύμος αδένας και είναι υπεύθυνος για την παραγωγή των Τ λεμφοκυττάρων – που αναφέρονται επίσης ως Τ κύτταρα. Τα Τ κύτταρα είναι τα λευκά αιμοσφαίρια τα οποία ελέγχουν την ανοσολογική απόκριση του σώματος. Αυτά τα κύτταρα συνεχώς πεθαίνουν και είναι η δουλειά του θύμου αδένα – που βρίσκεται μεταξύ των πνευμόνων – να τα ανανεώνει, βοηθώντας τον οργανισμό να ανταποκριθεί στις νέες μολύνσεις. Ωστόσο, ο θύμος αδένας δεν είναι σε θέση να παράγει συνεχώς υψηλά επίπεδα των Τ κυττάρων.

Ο επικεφαλής της μελέτης Δρ Χάουαρντ Πέτρι εξηγεί ότι, «ο θύμος αδένας αρχίζει να ατροφεί από την πολύ πρώιμη ενήλικη ζωή, χάνοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα παραγωγής του. Αυτή η νέα μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ένα μηχανισμό σύμφωνα με τον οποίο υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ της κανονικής λειτουργίας του ανοσοποιητικού και των αντιοξειδωτικών.» Τα αντιοξειδωτικά είναι ουσίες που θα μπορούσαν να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν βλάβες στα κύτταρα. Αντιοξειδωτικά περιέχουν η βήτα-καροτίνη, η βιταμίνη C και η βιταμίνη Ε. Αυτά τα αντιοξειδωτικά μπορούν να βρεθούν στα φρούτα και τα λαχανικά.

Οι ερευνητές έθεσαν ως στόχο να διερευνήσουν τους μηχανισμούς που βρίσκονται πίσω από τη σύνδεση με την ανάπτυξη μιας υπολογιστικής προσέγγισης που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να αξιολογήσουν τη δραστηριότητα των γονιδίων σε δύο τύπους κυττάρων του θύμου αδένα σε ποντίκια – στρωματικά κύτταρα και τα λεμφικά κύτταρα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν στα στρωματικά κύτταρα ότι υπάρχει μια ανεπάρκεια σε ένα αντιοξειδωτικό ένζυμο που ονομάζεται καταλάση και η οποία οδήγησε στην παραγωγή αντιδραστικών ειδών οξυγόνου μέσω του μεταβολισμού, το οποίο με τη σειρά του επιτάχυνε τον ρυθμό με τον οποίο εμφανίστηκε η βλάβη.

Οι ερευνητές στη συνέχεια δοκίμασαν το ρόλο αυτού του αντιοξειδωτικού αυξάνοντας τα επίπεδα καταλάσης σε γενετικά τροποποιημένα ζωικά μοντέλα. Με τον τρόπο αυτό, ήταν σε θέση να διατηρήσουν το μέγεθος του θύμου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, οι ερευνητές ήταν επίσης σε θέση να διατηρήσουν το μέγεθος του θύμου σε ζώα, δίνοντάς τους δύο κοινά διαιτητικά αντιοξειδωτικά – συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης C. Το ερώτημα, που παραμένει ωστόσο αναπάντητο από τους ερευνητές, είναι γιατί ο θύμος αδένας μειώνεται σε μέγεθος ταχύτερα από άλλους ιστούς του σώματος. Ο Δρ. Πέτρι λέει ότι, ενώ άλλες έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο θύμος αδένας αποκρίνεται στις ορμόνες του φύλου, νέα μελέτη δείχνει ότι η διαδικασία της γήρανσης είναι η ίδια όπως και σε άλλους ιστούς.

Οι ερευνητές επισημαίνουν επίσης ότι, ενώ η αύξηση των επιπέδων της καταλάσης σε στρωματικά κύτταρα μπορεί να διατηρήσει το μέγεθος του θύμου αδένα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αυτό δεν τον εμποδίζει να ατροφήσει. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να σταματήσει εντελώς η μεταβολική ζημία που δημιουργείται από την πάροδο του χρόνου.