Ο όρος ημικρανία χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα είδος κεφαλαλγίας η οποία συναντάται σε άτομα ηλικίας 25-55 ετών και συχνότερα σε γυναίκες. Δεν αποκλείεται η έναρξη σε παιδική ηλικία. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι θα έχουν μία τουλάχιστον δυσάρεστη εμπειρία ημικρανίας στην ζωή τους, ενώ το 10% του πληθυσμού υποφέρει από συχνές ημικρανίες. Σχετικές πληροφορίες μας δίνει ο κ. Σάββας Παπαδόπουλος. Επιμελητής Νευρολογικής Κλινικής- Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν.
Ο πόνος εμφανίζεται κατά επεισόδια διαρκείας 4-72 ωρών, είναι μέτριος έως δυνατός, εντοπίζεται συνήθως στο ήμισυ της κεφαλής, έχει σφύζοντα χαρακτήρα (αίσθημα χτύπων της καρδιάς στο κεφάλι) και συνοδεύεται από ναυτία ή εμέτους. Ο πάσχων ενοχλείται από το έντονο φως, τους θορύβους και τις οσμές. Η δραστηριότητα επιδεινώνει τον πόνο ο οποίος μερικές φορές υποχωρεί μετά από ύπνο. Συχνά υπάρχουν εκλυτικοί παράγοντες όπως το οινόπνευμα, κάποια είδη τυριών, η σοκολάτα, η έλλειψη ύπνου και η εμμηνορρυσία στις γυναίκες. Της κεφαλαλγίας μπορεί να προηγείται είτε ένα ακαθόριστο αίσθημα δυσφορίας είτε αύρα η οποία περιλαμβάνει διαταραχές από τα μάτια, αιμωδίες ή αδυναμία στα άκρα, ίλιγγο κλπ. και διαρκεί περί τα 5-30 λεπτά.
Επιλεγμένη ημικρανία ;
Σπάνια η ημικρανία μπορεί να είναι επιλεγμένη και να συνοδεύεται από νευρολογικά συμπτώματα τα οποία επιμένουν και μετά την υποχώρηση του πόνου.
Μετά την ηλικία των 50-60 ετών, καθώς και στο 70% των εγκύων γυναικών οι ημικρανίες γίνονται αραιότερες και ηπιότερες.
Πως προκαλείται
Ο μηχανισμός πρόκλησης της ημικρανίας δεν είναι γνωστός. Ενοχοποιούνται παροδικές διαταραχές από τα εγκεφαλικά αγγεία σε άτομα με γενετική προδιάθεση.
Μία κεφαλαλγία με τυπικούς χαρακτήρες ημικρανίας και φυσιολογική νευρολογική εξέταση δεν χρειάζεται να διερευνηθεί με εξετάσεις όπως η αξονική τομογραφία.
Μερικές φορές οι ημικρανίες συνδυάζονται στο ίδιο άτομο με κεφαλαλγίες τύπου τάσεως, ένα άλλο συχνό είδος κεφαλαλγίας. Οι κεφαλαλγίες τύπου τάσεως εντοπίζονται συνήθως σε ολόκληρη την κεφαλή, έχουν ήπια προς μέτρια ένταση, δεν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα, δεν εμποδίζουν την δραστηριότητα, συχνά είναι καθημερινές και υποχωρούν με κοινά παυσίπονα.
Η συχνότητα των ημικρανιών και η βαρύτητα των συμπτωμάτων αναγκάζουν ορισμένους πάσχοντες να λαμβάνουν συχνά μεγάλες ποσότητες φαρμάκων, να καταφεύγουν σε τμήματα επειγόντων περιστατικών σε νοσοκομεία και να αδυνατούν να εργασθούν.
Φαρμακευτική θεραπεία
Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει την συμπτωματική για την αντιμετώπιση του πόνου και την προληπτική για την μείωση της συχνότητας των κεφαλαλγιών. Για την συμπτωματική αγωγή χορηγούνται, αρχικά, κοινά αναλγητικά όπως η ασπιρίνη ή η παρακεταμόλη. Εάν αυτά δεν έχουν αποτέλεσμα η κατ’ εξοχή θεραπεία του ημικρανικού πόνου γίνεται με μία κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται τριπτάνες.
Οι τριπτάνες αντιμετωπίζουν την ημικρανία γρήγορα, αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Μία από αυτές είναι η φροβατριπτάνη με μεγάλη διάρκεια δράσης για να αποφεύγονται οι υποτροπές του πόνου και ελάχιστες παρενέργειες. Οι τριπτάνες καλό θα είναι να χορηγούνται από ειδικό γιατρό και να αποφεύγονται σε ημικρανίες με αύρα καθώς και στις επιπλεγμένες μορφές.
Εάν οι ημικρανίες είναι ιδιαίτερα συχνές, όπως 1 με 2 την εβδομάδα, θα πρέπει να προστεθεί στα παυσίπονα προληπτική αγωγή με πολλές δυνατότητες επιλογής φαρμάκων που χορηγούνται καθημερινά για μερικούς μήνες. Εφαρμόζοντας τις παραπάνω θεραπευτικές αρχές το μεγαλύτερο ποσοστό πασχόντων αντιμετωπίζει ικανοποιητικά τις ημικρανίες με εμφανή βελτίωση της ποιότητας ζωής.