Της Νικολέτας Ντάμπου
Μετατραυματικό στρες φαίνεται πως αντιμετωπίζουν οι συγγενείς που έχουν ασθενή στη ΜΕΘ, σύμφωνα με νέα μελέτη από τη Νοσηλευτική Σχολή Frances Payne Bolton του Πανεπιστημίου Case Western Reserve στις ΗΠΑ. Μπορεί να είναι δύσκολο, όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις για τη θεραπεία των μελών της οικογένειας τους που βρίσκονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας, αλλά θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σοβαρή διαταραχή μετα-τραυματικού στρες, αν προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν το βάρος μέσω της αποτροπής, σύμφωνα με τα ευρήματα της νέας μελέτης.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Critical Care Medicine, αξιολογεί τις διάφορες στρατηγικές αντιμετώπισης που χρησιμοποιούνται από την οικογένεια και τους φορείς λήψης αποφάσεων μέσα σε αυτές και το πως μπορούν να παρουσιάσουν διαταραχή μετα-τραυματικού στρες (PTSD), με τα συμπτώματα να παρουσιάζονται 60 ημέρες μετά την νοσηλεία ενός συγγενούς τους.
Η Άμυ Πέτρινεκ, επικεφαλής ερευνήτρια στη Νοσηλευτική Σχολή Frances Payne Bolton, του Πανεπιστημίου Case Western Reserve, εξηγεί ότι η παραμονή στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) δεν επηρεάζει μόνο τον ασθενή – μπορεί επίσης να επηρεάσει τα μέλη της οικογένειας που μπορεί να χρειαστεί να λάβουν για λογαριασμό του αρρώστου σημαντικές αποφάσεις για τον συγγενή τους.
Για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των αποφάσεων τους και τις μακροπρόθεσμες συνέπειες που δεν μπορούν να καταλάβουν ή δεν επιθυμούν να αμφισβητήσουν, οι ιθύνοντες της οικογένειας μπορεί να υιοθετήσουν στρατηγικές για να κάνουν την κατάσταση καλύτερη για αυτούς.
Η αποφευκτική αντιμετώπιση είναι ένα από τα τρία σημεία στα οποία εστίασαν οι ερευνητές για τη μελέτη. Οι άνθρωποι αυτοί επιλέγουν τη στρατηγική της μη τακτικής ενασχόλησης με τις αποφάσεις, προκειμένου να ξεφύγουν από την πραγματικότητα της κατάστασης. Αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής είναι ορισμένοι από αυτούς να οδηγούνται στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Οι άλλες μορφές αντιμετώπισης που διερευνήθηκαν ήταν η αντιμετώπιση που ήταν εστιασμένη στη συγκίνηση – επιδιώκουν συναισθηματική υποστήριξη από τους άλλους, κάνοντας αστεία για να ελαφρύνουν το κλίμα ή επιχειρούν να δουν την κατάσταση από μια διαφορετική σκοπιά. Επίσης, υπάρχει και η κατηγορία των ανθρώπων που εστιάζουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος σύμφωνα με την οποία το άτομο αναζητά περισσότερες πληροφορίες, κάνει σχέδια και ζητάει βοήθεια από τους ειδικούς.
Ωστόσο, η μελέτη έδειξε ότι η αποφευκτική στρατηγική αντιμετώπισης βρέθηκε να επηρεάζει σοβαρά το μετατραυματικό στρες των ανθρώπων αυτών (PTSD). Στη μελέτη συμμετείχαν 77 άνθρωποι οι οποίοι έλαβαν αποφάσεις για τα ενήλικα μέλη της οικογένειας με αναπηρία τα οποία έπρεπε να εισαχθούν στη ΜΕΘ. Τα μέλη της οικογένειας είχαν εισαχθεί στην ιατρική, χειρουργική ή νευρολογική ΜΕΘ σε ένα μεγάλο νοσοκομείο. Η πρώτη έρευνα ολοκληρώθηκε 5 ημέρες μετά την εισαγωγή στη ΜΕΘ και η δεύτερη 30 ημέρες μετά το θάνατο του ασθενούς.
Οι ερευνητές στη συνέχεια έλεγξαν τους συμμετέχοντες για τα συμπτώματα της PTSD, 60 ημέρες μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, ή το θάνατο του συγγενή τους. Διαπίστωσαν ότι ενώ η εστιασμένη στην υιοθέτηση του συναισθήματος στρατηγική και η εστιασμένη στην αντιμετώπιση του προβλήματος στρατηγική μειώθηκε την πάροδο του χρόνου, η χρήση της στρατηγικής αποφυγής της αντιμετώπισης παρέμεινε σταθερή.
Περίπου το 42% των συμμετεχόντων παρουσίασαν κλινικά σημαντικά συμπτώματα PTSD.