Η Σελένα Γκομέζ πάσχει από λύκο και έκανε χημειοθεραπείες.
Η Σελένα Γκομέζ μέχρι σήμερα ήταν κυρίως γνωστή για την παθιασμένη σχέση της με το νεαρό Τζάστιν Μπίμπερ. Δυστυχώς τώρα φέρνει στο προσκήνιο μια ασθένεια την οποία πολλοί αγνοούν: το λύκο. Στις 3 Δεκεμβρίου, η 23χρονη τραγουδίστρια μοιράστηκε στο περιοδικό Billboard ότι αναρρώνει από το αυτοάνοσο νόσημα του λύκου που φαίνεται πως επηρεάζει παραπάνω από 1.5 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ.
«Η ανταπόκριση ήταν πολύ υποστηρικτική, το οποίο είναι ωραίο, αλλά εξακολουθεί να είναι λίγο άβολη η κατάσταση», λέει η Σελένα. « Περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουμε για αυτό, γιατί τώρα νιώθω καλά και ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσω τη δημοσιότητά μου για να βοηθήσω».
Σε ένα αυτοάνοσο νόσημα όπως ο λύκος, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει τον υγιή ιστό στο σώμα σας. Σύμφωνα με την Ίδρυμα της Αμερικής για τον λύκο, η ασθένεια εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες μεταξύ 15 έως 44 ετών, και είναι δύο έως τρεις φορές πιθανότερο να πρόκειται για λευκές γυναίκες. Μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας σε όλο το μάγουλο, υπερβολική κόπωση, πονοκέφαλο, πόνο ή πρήξιμο των αρθρώσεων, αναιμία, και απώλεια μαλλιών.
Η Σελένα Γκομέζ μίλησε πρώτη φορά για την ασθένειά της το Σεπτέμβριο οπότε και παραδέχθηκε ότι κάνει θεραπευτικές χημειοθεραπείες και αυτός ήταν ο λόγος που σταμάτησε τις περιοδείες της. «Είχα διαγνωστεί με λύκο, και έχω κάνει χημειοθεραπεία»λέει στη συνέντευξη του Οκτωβρίου. «Αυτό ήταν το διάλειμμα μου. Θα μπορούσα να είχα πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο. Ήθελα τόσο πολύ να φωνάξω, «Εσείς δεν έχετε ιδέα. Είμαι σε χημειοθεραπεία. Είστε μαλάκες» Αλλά ήμουν θυμωμένη. Είναι φοβερό να περπατάς σε ένα εστιατόριο και να πιστεύουν διάφορα για σενα».
Επομένως, γιατί χημειοθεραπεία, η οποία τυπικά θεωρείται ως θεραπεία του καρκίνου; Σύμφωνα με την κλινική Cleveland, τα δημοφιλή φάρμακα χημειοθεραπείας χρησιμοποιούνται συχνά για σοβαρές μορφές λύκου επειδή καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ρευματολόγοι κυρίως είναι οι γιατροί που αντιμετωπίζουν την ασθένεια βοηθούν στη διαχείριση ξεσπασμάτων με στόχο τη μείωση της φλεγμονής και την ελαχιστοποίηση των ζημιών στα όργανα.
Ο λύκος, όπως όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα, δεν έχει θεραπεία. Αλλά Σελένα εξηγεί ότι είναι σε ύφεση και αυτό σημαίνει ότι η νόσος δεν είναι ενεργή και ελέγχεται με φάρμακα.