Mια νέα υποανάλυση των αποτελεσμάτων της μελέτης GetGoal-L δείχνουν ότι η μείωση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c με τη λήψη της λιξισενατίδης σε συνδυασμό με βασική ινσουλίνη ήταν υψηλότερη σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 που έλεγχαν επαρκώς τη γλυκόζη πλάσματος νηστείας (FPG). Αυτά τα ευρήματα είναι συμβατά με το προφίλ αποτελεσματικότητας της λιξισενατίδης, που δείχνει μια κλινική και στατιστικά σημαντική μείωση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c σε διαφορετικούς πληθυσμούς ασθενών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι η απώλεια σωματικού βάρους με τη λιξισενατίδη, σε συνδυασμό με βασική ινσουλίνη, ήταν υψηλότερη σε αυτή την ομάδα. Η υποανάλυση της μελέτης GetGoal-L ανακοινώθηκε ως προφορική παρουσίαση στο 49ο Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης του Διαβήτη (EASD) που διεξήχθη στη Βαρκελώνη.
“Η μελέτη έδειξε ότι η λιξισενατίδη αποτελεί μία αποτελεσματική επιλογή για τη μείωση της μεταγευματικής γλυκόζης, που βελτιώνει τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c σε συνδυασμό με θεραπεία βασικής ινσουλίνης,” δήλωσε ο Καθηγητής Josep Vidal, Τμήμα Ενδοκρινολογίας και Διατροφής, του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης.
Συνεχίζοντας τόνισε ο Καθηγητής Vidal”Αναλύσαμε δεδομένα από ασθενείς που δεν είχαν πετύχει τα επιθυμητά επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c, παρά τον επαρκή έλεγχο της γλυκόζης πλάσματος νηστείας, και διαπιστώσαμε ότι ένα θεραπευτικό σχήμα που στοχεύει στη μεταγευματική γλυκόζη, καθώς και στη γλυκόζη πλάσματος νηστείας, θα μπορούσε να αποτελέσει μια αποτελεσματική επιλογή για αυτούς τους ασθενείς”.
”Καθώς ο Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με βασική ινσουλίνη ενδέχεται πλέον να μην είναι σε θέση να πετυχαίνουν τους επιθυμητούς στόχους γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c (μέσος όρος επιπέδων σακχάρου αίματος κατά το διάστημα των τελευταίων 2 έως 3 μηνών, παρά τον κατά κανόνα επαρκή έλεγχο του σακχάρου νηστείας με τη λήψη βασικής ινσουλίνης. Για αυτούς τους ασθενείς, η λιξισενατίδη είναι σε θέση να μειώσει σημαντικά τα επίπεδα της HbA1c, καθώς μειώνει αρχικά τα επίπεδα της μεταγευματικής γλυκόζης μέσω της συμπληρωματικής δράσης με τη βασική ινσουλίνη. Η στόχευση τόσο της γλυκόζης πλάσματος νηστείας όσο και της μεταγευματικής γλυκόζης μπορεί να καταστεί ένας αποτελεσματικός τρόπος για τη μείωση των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c σε κάποιους ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2” υπογράμμισε ο Josep Vidal.
Αποτελέσματα της Υπονάλυσης
Η υποανάλυση αξιολόγησε 496 ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 2 με ανεπαρκή γλυκαιμικό έλεγχο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η προσθήκη της λιξισενατίδης στη θεραπεία με βασική ινσουλίνη σε συνδυασμό με ή χωρίς μετφορμίνη (από του στόματος αντιδιαβητική θεραπεία), μείωσε τα συνολικά επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA1c , το σωματικό βάρος και τη αυτοελεγχόμενη μεταγευματική γλυκόζη μετά τη λήψη προγεύματος σε όλες τις ομάδες. Αυτές οι επιδράσεις ήταν μεγαλύτερες σε ασθενείς που είχαν επιτύχει σχετικά αποτελεσματικό έλεγχο των αρχικών επιπέδων γλυκόζης πλάσματος νηστείας (FPG) (κάτω ή ίση με 6,7 mmol/L, τα επίπεδα FPG σε άτομα που δεν πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη είναι ~5,5 mmol/L1) σε σύγκριση με ασθενείς με υψηλότερα αρχικά επίπεδα γλυκόζης πλάσματος νηστείας (μεταξύ 6,7 και 8,9 mmol/L, και πάνω από 8,9 mmol/L, αντίστοιχα).