Έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Queensland θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον, με μελλοντικές πιθανές εφαρμογές σε σχεδόν άλλες 50 διαταραχές.
Στη νόσο του Πάρκινσον, η οποία επηρεάζει περίπου οκτώ εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ζωτικής σημασίας νευρικά κύτταρα (νευρώνες) του εγκεφάλου δυσλειτουργούν ή πεθαίνουν. Ερευνητές από το Ινστιτούτο Μοριακής Βιοεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Queensland, εξέτασαν μια γενετική μετάλλαξη που διακόπτει την κίνηση των υλικών εντός των νευρώνων και επιτρέπει στα προϊόντα αποβλήτων να συσσωρεύονται, προκαλώντας τη νόσο του Πάρκινσον. Ο καθηγητής Rohan Teasdale είπε, ότι προηγούμενες μελέτες έδειξαν πως οι δυσλειτουργίες στην retromer (μια μηχανή πρωτεΐνης υπεύθυνη για τη μεταφορά βιολογικού υλικού μέσα σε ένα κύτταρο) συνδέθηκαν με τη νόσο του Πάρκινσον, αλλά οι βιολογικοί λόγοι πίσω από αυτό ήταν ασαφείς μέχρι τώρα. «Έχει εντοπιστεί ότι μία από αυτές τις πρωτεΐνες (VPS35) μεταλλάσσεται σε κάποιους ασθενείς με Πάρκινσον και δημιουργεί συμφόρηση στο δίκτυο μεταφοράς στο εσωτερικό των κυττάρων. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι οι υπεύθυνοι για την ανακύκλωση των υλικών εντός αυτών των νευρώνων δεν παίρνουν τη σωστή θέση εργασίας τους και χωρίς τη βοήθειά τους τα κύτταρα εντός του εγκεφάλου δεν μπορούν να απαλλαγούν από τα υλικά των αποβλήτων, τα οποία αυξάνουν την πιθανότητα του θανάτου των κυττάρων», είπε ο Teasdale. Ο θάνατος αυτών των κυττάρων είναι που στη συνέχεια προκαλεί τα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον, όπως το τρέμουλο και η μυϊκή δυσκαμψία.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως τα ευρήματα τους έχουν την δυνατότητα να βελτιώσουν τις θεραπείες που αντιμετωπίζουν σήμερα τα συμπτώματα και όχι την αιτία της ασθένειας. «Ένα μέρος αυτής της μελέτης ήταν να επεκταθεί το δίκτυο μεταφοράς μέσα σε αυτά τα κύτταρα, τα οποία επανέφεραν τη ροή της κυκλοφορίας, έτσι ώστε οι νευρώνες να μπορούν να απαλλαγούν από τα απόβλητα. Πιστεύουμε ότι η επέκταση της ικανότητας ανακύκλωσης των κυττάρων θα μπορούσε να σταματήσει ή να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου δραστικά», επισήμανε ο Teasdale. Αξιοσημείωτο δε, ότι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ίδια αρχή της θεραπείας θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε σχεδόν 50 άλλες διαταραχές, που προκαλούνται από τη συσσώρευση των υλικών αποβλήτων στο εσωτερικό των κυττάρων.