Η επίμονη αϋπνία ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο από ό, τι η περιστασιακή αϋπνία, σύμφωνα με νέα μελέτη που εξετάζει τη σχέση μεταξύ αϋπνίας και αυξημένου κινδύνου πρόωρου θανάτου.
Η συνεχής αϋπνία μπορεί να εξελιχθεί πολύ αρνητικά για τον οργανισμό, ενώ η οξεία αϋπνία μπορεί να οφείλεται σε άγχος για ένα σημαντικό γεγονός.
Αν και προηγούμενες μελέτες έχουν ήδη δείξει σχέση μεταξύ αϋπνίας και αυξημένου κίνδυνου πρόωρου θανάτου, δεν έχει διευκρινιστεί εάν ο κίνδυνος διαφέρει μεταξύ της χρόνιας και περιστασιακής αϋπνίας. Η περιστασιακή ή οξεία αϋπνία είναι μικρής διάρκειας και συχνά συνδέεται με συγκεκριμένα γεγονότα – για παράδειγμα, δεν είστε σε θέση να κοιμηθείτε το βράδυ πριν από έναν διαγωνισμό ή μια σημαντική συνέντευξη εργασίας.Επίμονη ή χρόνια αϋπνία είναι μια μακροχρόνια τάση ,που αναστατώνει τον ύπνο για αρκετές νύχτες την εβδομάδα και διαρκεί για μήνες και χρόνια. Μπορεί να οφείλεται,δε, σε διάφορες αιτίες, συμπεριλαμβανομένης και της εργασίας με βάρδιες, τις κακές συνήθειες του ύπνου και τη χρήση φαρμάκων.
Στις ΗΠΑ, περίπου το 20% των ενηλίκων υποφέρουν από αϋπνία, το μισό εκ των οποίων υποφέρει από επίμονη αϋπνία, γεγονός που θέτει ένα πολύ σημαντικό θέμα επί τάπητος. Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Tucson επιδίωξαν να διευκρινίσουν εάν η σύνδεση μεταξύ αϋπνίας και αυξημένου κινδύνου πρόωρου θανάτου ,εξαρτάται από το είδος της αϋπνίας.
Από την ανάλυση των δειγμάτων αίματος, η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι τα επίπεδα του C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP) – ένα μέτρο της φλεγμονής που είναι επίσης ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για θνησιμότητα – ήταν υψηλότερες στην ομάδα των ατόμων με επίμονη αϋπνία. Κάτι τέτοιο επιβεβαίωσε την υπόθεση εργασίας των μελετητών πως η χρόνια αϋπνία πλήττει περισσότερο τους ανθρώπους απ’ ό,τι η περιστασιακή.