Το ροχαλητό και η άπνοια ύπνου συνδέονται με πρόωρη απώλεια μνήμης, σύμφωνα με νέα μελέτη
Απόλυτη ανάγκη θεραπείας φαίνεται πως χρήζουν οι διαταραχές ύπνου όπως το ροχαλητό και η άπνοια. Σύμφωνα με το συντάκτη της μελέτης Ricardo Osorio, η μη φυσιολογική αναπνοή κατά τον ύπνο, είναι ιδιαίτερα συνήθης στην Τρίτη ηλικία αφού αφορά το 52% των ανδρών και το 26% των γυναικών.
Η νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε χθες στις 15 Απριλίου 2015 , χρησιμοποίησε ένα δείγμα 2.470 ατόμων από 55 έως 90 ετών. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε αυτούς με ήπια γνωσιακή διαταραχή, σε ασθενείς Αλτσχάιμερ και σε απόλυτα υγιείς. Έπειτα οι υπόλοιποι συμμετέχοντες κατηγοριοποιήθηκαν σε αυτούς που δεν αντιμετωπίζουν δυσλειτουργική αναπνοή κατά των ύπνο, σε αυτούς που αντιμετωπίζουν και ακολουθούν συγκεκριμένη θεραπεία και σε αυτούς που δεν ακολουθούν θεραπεία.
Έτσι, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως όσοι είχαν αναπνευστικές δυσλειτουργίες, διαγνώστηκαν με ήπια γνωσιακή διαταραχή μια δεκαετία νωρίτερα από τους απόλυτα υγιείς . Επίσης, όσοι αντιμετώπιζαν ήδη ήπια γνωσιακή διαταραχή ή Αλτσχάιμερ και είχαν αναπνευστικά προβλήματα, διαγνώστηκαν στα 77 τους με τις νευρολογικές ασθένειες. Αντίθετα, η διάγνωση ήρθε πολύ αργότερα, στα 90, για εκείνους που δεν αντιμετώπιζαν αναπνευστικές διαταραχές ύπνου.
Συμπληρωματικά, παρατηρήθηκε πως όσοι είχαν αναπνευστικά προβλήματα κατά τον ύπνο, διεγνώσθησαν περί τα 5 χρόνια νωρίτερα με Αλτσχάιμερ από όσους είχαν φυσιολογική αναπνοή. Τέλος, σύμφωνα με τους ερευνητές όσοι χρησιμοποιούσαν ειδικό μηχάνημα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα αναπνευστικά τους προβλήματα, διαγνώστηκαν με τις παραπάνω ασθένειες 10 χρόνια αργότερα από όσους δεν λάμβαναν κάποια θεραπεία.
«Η ηλικία έναρξης της γνωσιακής διαταραχής για όσους αντιμετώπιζαν τα αναπνευστικά τους προβλήματα ήταν σχεδόν πανομοιότυπη με εκείνη των ανθρώπων που δεν έχουν ανάλογα προβλήματα», αναφέρει ο Osorio. “Δεδομένου ότι τόσοι πολλοί ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας έχουν προβλήματα αναπνοής κατά τον ύπνο, αυτά τα αποτελέσματα είναι συναρπαστικά. Πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον χρήση θεραπευτικού μηχανήματος θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει στην πρόληψη ή την καθυστέρηση προβλημάτων της μνήμης και της σκέψης.”
Ο συντάκτης της έρευνας αναφέρει πως η συγκεκριμένη μελέτη βασίστηκε στην παρατήρηση οπότε δεν μπορεί να δημιουργήσει μια σχέση αιτίου- αιτιατού. Πάραυτα, η μελέτη από εδώ και στο εξής εστιάζει στην αναπνευστική θεραπεία με απώτερο στόχο την μείωση των προβλημάτων μνήμης.