Το Πάρκινσον είναι μια προοδευτική και εξουθενωτική ασθένεια του εγκεφάλου που τελικά θέτει σε κίνδυνο την ικανότητα των ασθενών να περπατούν και ακόμη και να μιλάνε. Η διάγνωσή της είναι πολύπλοκη και στα αρχικά στάδια — αδύνατη. Η συνήθης μέθοδος οπτικοποίησης της δομής του εγκεφάλου χρησιμοποιεί μια τεχνική που ονομάζεται μαγνητική τομογραφία. Ωστόσο, δεν είναι αρκετά ευαίσθητη για να αποκαλύψει τις βιολογικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο ασθενών με Πάρκινσον και προς το παρόν χρησιμοποιείται, κυρίως, μόνο για τον αποκλεισμό άλλων πιθανών διαγνώσεων.
Οι ερευνητές του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ (HU), με επικεφαλής τον καθηγητή Aviv Mezer, συνειδητοποίησαν ότι οι κυτταρικές αλλαγές στη νόσο του Πάρκινσον θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποκαλυφθούν με την προσαρμογή μιας σχετικής τεχνικής, γνωστής ως ποσοτικής MRI (qMRI). Η μέθοδός τους τους επέτρεψε να εξετάσουν τις μικροδομές μέσα στο τμήμα του βαθέως εγκεφάλου που είναι γνωστό ως ραβδωτό σώμα – ένα όργανο που φθείρεται κατά την εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον. Χρησιμοποιώντας μια νέα μέθοδο ανάλυσης, που αναπτύχθηκε από τον διδακτορικό φοιτητή του Mezer, Elior Drori, αποκαλύφθηκαν καθαρά βιολογικές αλλαγές στον κυτταρικό ιστό του ραβδωτού σώματος. Επιπλέον, μπόρεσαν να αποδείξουν ότι αυτές οι αλλαγές σχετίζονταν με τα πρώιμα στάδια της νόσου του Πάρκινσον και την κινητική δυσλειτουργία των ασθενών. Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν σήμερα (15/7) στο περιοδικό Science Advances.
Η qMRI επιτυγχάνει την ευαισθησία της λαμβάνοντας πολλές εικόνες μαγνητικής τομογραφίας χρησιμοποιώντας διαφορετικές ενέργειες διέγερσης — κάτι σαν τη λήψη της ίδιας φωτογραφίας σε διαφορετικά χρώματα φωτισμού. Οι ερευνητές του HU μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν την ανάλυση qMRI για να αποκαλύψουν αλλαγές στη δομή του ιστού σε διακριτές περιοχές του ραβδωτού σώματος. Η δομική ευαισθησία των μετρήσεων μπορούσε να επιτευχθεί προηγουμένως μόνο σε εργαστήρια που εξετάζουν τα εγκεφαλικά κύτταρα ασθενών μετά τη θανάτωση.
«Οι νέες πληροφορίες θα διευκολύνουν την έγκαιρη διάγνωση της νόσου και θα παρέχουν «δείκτες» για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας μελλοντικών φαρμακευτικών θεραπειών. Αυτό που ανακαλύψαμε, σημείωσε ο Mezer, «είναι η κορυφή του παγόβουνου». Είναι μια τεχνική που θα επεκτείνουν τώρα οι επιστήμονες για να διερευνήσουν μικροδομικές αλλαγές σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Επιπλέον, η ομάδα αναπτύσσει το qMRI σε ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κλινικό περιβάλλον.