Καρκίνος του Πνεύμονα: Γιατί η νόσος δεν ανταποκρίνεται καλά στην ανοσοθεραπεία

Η ιντερφερόνη γάμμα έχει ποικίλες επιδράσεις στην ανοσολογική σηματοδότηση και ο αποκλεισμός της μπορεί να εξασθενίσει τη συνολική ανοσολογική απόκριση κατά ενός όγκου, οπότε η χρήση της για τη διέγερση των φονικών Τ κυττάρων δεν θα ήταν καλή στρατηγική για χρήση σε ασθενείς, λέει ο Spranger.

Καρκίνος του Πνεύμονα: Μια νέα μελέτη του ΜΙΤ εξηγεί γιατί τα δενδριτικά κύτταρα στους λεμφαδένες που απορρέουν από τους πνεύμονες αποτυγχάνουν να διεγείρουν τα φονικά Τ κύτταρα Τ να επιτεθούν στους όγκους των πνευμόνων. Η ανοσοθεραπεία -η φαρμακευτική αγωγή που διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα για να επιτεθεί στους όγκους- λειτουργεί καλά κατά ορισμένων τύπων καρκίνου, αλλά έχει παρουσιάσει μικτή επιτυχία κατά του καρκίνου του πνεύμονα. Μια νέα μελέτη από το ΜΙΤ συμβάλλει στο να ρίξει φως στο γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα παρουσιάζει μια τόσο υποτονική αντίδραση στον καρκίνο του πνεύμονα, ακόμη και μετά από θεραπεία με ανοσοθεραπευτικά φάρμακα.

Σε μια μελέτη σε ποντίκια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βακτήρια που βρίσκονται φυσικά στους πνεύμονες βοηθούν στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που καταστέλλει την ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων στους λεμφαδένες κοντά στους πνεύμονες. Οι ερευνητές δεν βρήκαν αυτό το είδος ανοσοκατασταλτικού περιβάλλοντος σε λεμφαδένες κοντά σε όγκους που αναπτύσσονται κοντά στο δέρμα των ποντικών. Ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων τρόπων αναζωογόνησης της ανοσολογικής απόκρισης στους όγκους των πνευμόνων. Η μεταπτυχιακή φοιτήτρια του ΜΙΤ Μαρία Ζαγορούλια είναι η επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας, η οποία δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό Immunity. “Υπάρχει λειτουργική διαφορά μεταξύ των Τ-κυτταρικών απαντήσεων που εγκαθίστανται στους διάφορους λεμφαδένες. Ελπίζουμε να εντοπίσουμε έναν τρόπο να εξουδετερώσουμε αυτή την κατασταλτική απάντηση, ώστε να μπορέσουμε να επανενεργοποιήσουμε τα Τ-κύτταρα που στοχεύουν στον όγκο του πνεύμονα”, λέει η Stefani Spranger, Επίκουρη Καθηγήτρια Βιολογίας Howard S. and Linda B. Stern Career Development Assistant Professor of Biology, μέλος του Ινστιτούτου Koch για την ολοκληρωμένη έρευνα για τον καρκίνο του MIT και επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης. Μια νέα μελέτη του ΜΙΤ εξηγεί γιατί τα δενδριτικά κύτταρα (πράσινο) στους λεμφαδένες που εκβάλλουν από τους πνεύμονες αποτυγχάνουν να διεγείρουν τα κύτταρα-δολοφόνους Τ (λευκό) να επιτεθούν στους όγκους των πνευμόνων.

Αποτυχία επίθεσης Εδώ και πολλά χρόνια, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να στέλνουν ανοσοκατασταλτικά σήματα, γεγονός που οδηγεί σε ένα φαινόμενο γνωστό ως εξάντληση των Τ-κυττάρων. Ο στόχος της ανοσοθεραπείας του καρκίνου είναι η αναζωογόνηση αυτών των Τ-κυττάρων, ώστε να αρχίσουν να επιτίθενται ξανά στους όγκους. Ένας τύπος φαρμάκου που χρησιμοποιείται συνήθως για την ανοσοθεραπεία περιλαμβάνει τους αναστολείς σημείων ελέγχου, οι οποίοι αφαιρούν τα φρένα των εξαντλημένων Τ-κυττάρων και βοηθούν στην επανενεργοποίησή τους. Αυτή η προσέγγιση έχει λειτουργήσει καλά με καρκίνους όπως το μελάνωμα, αλλά όχι τόσο καλά με τον καρκίνο του πνεύμονα. Η πρόσφατη εργασία του Spranger προσέφερε μια πιθανή εξήγηση γι’ αυτό: Διαπίστωσε ότι ορισμένα Τ κύτταρα σταματούν να λειτουργούν ακόμη και πριν φτάσουν σε έναν όγκο, λόγω αποτυχίας να ενεργοποιηθούν νωρίς στην ανάπτυξή τους. Σε μια δημοσίευση του 2021, εντόπισε πληθυσμούς δυσλειτουργικών Τ-κυττάρων που μπορούν να διακριθούν από τα φυσιολογικά Τ-κύτταρα από ένα πρότυπο γονιδιακής έκφρασης που τα εμποδίζει να επιτεθούν στα καρκινικά κύτταρα όταν εισέρχονται σε έναν όγκο. “Παρά το γεγονός ότι αυτά τα Τ κύτταρα πολλαπλασιάζονται και διεισδύουν στον όγκο, δεν είχαν ποτέ άδεια να σκοτώσουν”, λέει η Spranger.

Στη νέα μελέτη, η ομάδα της εμβάθυνε περισσότερο σε αυτή την αποτυχία ενεργοποίησης, η οποία συμβαίνει στους λεμφαδένες, οι οποίοι φιλτράρουν τα υγρά που αποστραγγίζονται από τους κοντινούς ιστούς. Στους λεμφαδένες τα “κύτταρα Τ δολοφόνοι” συναντούν τα δενδριτικά κύτταρα, τα οποία παρουσιάζουν αντιγόνα (πρωτεΐνες του όγκου) και βοηθούν στην ενεργοποίηση των Τ κυττάρων. Για να διερευνήσει γιατί ορισμένα φονικά Τ κύτταρα δεν ενεργοποιούνται σωστά, η ομάδα του Spranger μελέτησε ποντίκια στα οποία είχαν εμφυτευτεί όγκοι είτε στους πνεύμονες είτε στο πλευρό. Όλοι οι όγκοι ήταν γενετικά πανομοιότυποι. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα Τ κύτταρα στους λεμφαδένες που εκβάλλουν από τους όγκους των πνευμόνων συναντούσαν δενδριτικά κύτταρα και αναγνώριζαν τα αντιγόνα του όγκου που εμφανίζονταν από αυτά τα κύτταρα. Ωστόσο, αυτά τα Τ-κύτταρα απέτυχαν να ενεργοποιηθούν πλήρως, ως αποτέλεσμα της αναστολής από έναν άλλο πληθυσμό Τ-κυττάρων που ονομάζονται ρυθμιστικά Τ-κύτταρα. Αυτά τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα ενεργοποιήθηκαν έντονα σε λεμφαδένες που εκβάλλουν από τους πνεύμονες, αλλά όχι σε λεμφαδένες κοντά σε όγκους που βρίσκονται στο πλευρό, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα είναι κανονικά υπεύθυνα για να διασφαλίζουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα δεν επιτίθεται στα κύτταρα του ίδιου του σώματος. Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτά τα Τ κύτταρα παρεμβαίνουν επίσης στην ικανότητα των δενδριτικών κυττάρων να ενεργοποιούν τα φονικά Τ κύτταρα που στοχεύουν τους όγκους των πνευμόνων. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης πώς αυτά τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα καταστέλλουν τα δενδριτικά κύτταρα: αφαιρώντας διεγερτικές πρωτεΐνες από την επιφάνεια των δενδριτικών κυττάρων, γεγονός που τα εμποδίζει να ενεργοποιήσουν τη δραστηριότητα των φονικών Τ κυττάρων.

Μικροβιακή επιρροή

Περαιτέρω μελέτες αποκάλυψαν ότι η ενεργοποίηση των ρυθμιστικών Τ-κυττάρων καθοδηγείται από τα υψηλά επίπεδα γ-ιντερφερόνης στους λεμφαδένες που εκβάλλουν από τους πνεύμονες. Αυτό το σηματοδοτικό μόριο παράγεται ως απάντηση στην παρουσία κοινών βακτηρίων-βακτηρίων που φυσιολογικά ζουν στους πνεύμονες χωρίς να προκαλούν λοίμωξη. Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη προσδιορίσει τους τύπους των βακτηρίων που προκαλούν αυτή την αντίδραση ή τα κύτταρα που παράγουν τη γ-ιντερφερόνη, αλλά έδειξαν ότι όταν έδωσαν σε ποντίκια ένα αντίσωμα που μπλοκάρει τη γ-ιντερφερόνη, μπόρεσαν να αποκαταστήσουν τη δραστηριότητα των φονικών Τ-κυττάρων. Η ιντερφερόνη γάμμα έχει ποικίλες επιδράσεις στην ανοσολογική σηματοδότηση και ο αποκλεισμός της μπορεί να εξασθενίσει τη συνολική ανοσολογική απόκριση κατά ενός όγκου, οπότε η χρήση της για τη διέγερση των φονικών Τ κυττάρων δεν θα ήταν καλή στρατηγική για χρήση σε ασθενείς, λέει ο Spranger. Το εργαστήριό της διερευνά τώρα άλλους τρόπους για να συμβάλει στη διέγερση της απόκρισης των φονικών Τ-κυττάρων, όπως η αναστολή των ρυθμιστικών Τ-κυττάρων που καταστέλλουν την απόκριση των φονικών Τ-κυττάρων ή ο αποκλεισμός των σημάτων από τα κοινά βακτήρια, μόλις τα εντοπίσουν οι ερευνητές.

Ο Προσυμπτωματικός Έλεγχος μειώνει τους θάνατους από Καρκίνο του Πνεύμονα κατά 25%, σύμφωνα με μελέτη

Το κάπνισμα δεν είναι ο μόνος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο πνεύμονα

Ο καρκίνος του πνεύμονα κατηγορείται για την κορυφαία αιτία θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο σε όλο τον κόσμο