Για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού, η φυλή τους μπορεί να βοηθήσει στην πρόβλεψη της επιτυχίας της ορμονοθεραπείας που χορηγήθηκε πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μαύρες γυναίκες που έλαβαν θεραπεία με ορμονική θεραπεία πριν από τη χειρουργική επέμβαση καρκίνου (η λεγόμενη «νεοεπικουρική ενδοκρινική θεραπεία») μπορεί να είναι πιο πιθανό να ωφεληθούν από αυτή τη θεραπεία σε σχέση με τις λευκές γυναίκες, εάν υποβληθούν σε θεραπεία σε πρώιμο στάδιο.
Καρκίνος του μαστού
Αλλά μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να ωφεληθούν από τις λευκές γυναίκες, εάν αντιμετωπιστούν σε μεταγενέστερο στάδιο της νόσου. «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η νεοεπικουρική ενδοκρινική θεραπεία από μόνη της μπορεί να μην είναι η καλύτερη προσέγγιση σε μαύρες γυναίκες που παρουσιάζουν πιο προχωρημένους όγκους», δήλωσε η Δρ. Veronica Jones, επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα χειρουργικής μαστού στο City of Hope στο Duarte της Καλιφόρνια. Η έρευνα παρουσιάζεται αυτή την εβδομάδα στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Έρευνα για τον Καρκίνο, στη Φιλαδέλφεια.
Οι καρκίνοι του μαστού που παράγουν υποδοχείς ορμονών οιστρογόνων και προγεστερόνης στα καρκινικά κύτταρα συνήθως αντιμετωπίζονται με ορμονοθεραπεία. Αυτή η θεραπεία μπορεί να γίνει πριν ή μετά την επέμβαση. (Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, ονομάζεται νεοεπικουρική θεραπεία.) Αυτοί οι τύποι καρκίνου αποτελούν περίπου το 70% όλων των περιπτώσεων καρκίνου του μαστού.
Σχεδόν όλοι οι ασθενείς με θετικό στον ορμονικό υποδοχέα (HR) καρκίνο του μαστού, ανεξαρτήτως φυλής, αντιμετωπίζονται με ορμονική θεραπεία. Ωστόσο, οι μαύρες γυναίκες έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο του μαστού θετικό σε HR από τις λευκές γυναίκες, δήλωσε ο Jones σε δελτίο τύπου της ένωσης. «Πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα εάν η καθολική ενδοκρινική [ορμονική] θεραπεία είναι η σωστή προσέγγιση, ειδικά σε έναν πληθυσμό που υποφέρει από πολύ υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας», πρόσθεσε ο Τζόουνς.
Για να γίνει αυτό, οι ερευνητές μελέτησαν λίγο περισσότερες από 3.500 λευκές γυναίκες και 365 μαύρες γυναίκες που βρίσκονταν στην Εθνική Βάση Δεδομένων για τον Καρκίνο. Όλοι είχαν καρκίνο του μαστού σταδίου 1 έως 3 σταδίου HR θετικό και είχαν λάβει προεγχειρητική ορμονοθεραπεία. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι κατά τη διάγνωση, οι μαύρες γυναίκες είχαν 1,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να εντοπίσουν καρκίνο στους λεμφαδένες τους. Είχαν επίσης 1,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν νόσο σταδίου 3, σε σύγκριση με τις λευκές γυναίκες.
Οι μαύρες γυναίκες έλαβαν επίσης προεγχειρητική ορμονοθεραπεία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τις λευκές ομολόγους τους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μαύροι ασθενείς είχαν διάμεσο χρόνο θεραπείας 128 ημέρες σε σύγκριση με 114 ημέρες για τους λευκούς ασθενείς. Οι μαύρες γυναίκες είχαν 1,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να λάβουν αυτή τη θεραπεία για περισσότερο από 24 εβδομάδες. Συνολικά, οι μαύρες γυναίκες είχαν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να υποστούν υποβάθμιση του όγκου (που σημαίνει ότι ο καρκίνος υποχώρησε σε προγενέστερο στάδιο) ή εξάλειψη από τις λευκές γυναίκες, έδειξαν τα αποτελέσματα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όλοι οι όγκοι που υποβλήθηκαν αρχικά είχαν διαγνωστεί ως σταδίου 1 ή 2. Ωστόσο, το 0,9% των όγκων, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν διαγνωστεί ως στάδιο 2 ή 3, ανέβηκαν στο στάδιο 4.
Για τις μαύρες γυναίκες αυτό ήταν πιο πιθανό να οδηγήσει σε αρνητικά αποτελέσματα. Τα ευρήματα έδειξαν ότι είχαν 2,6 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν μετατόπιση όγκου από τις λευκές γυναίκες. “Ενώ οι καρκίνοι χαμηλότερου σταδίου στις μαύρες γυναίκες ανταποκρίθηκαν καλύτερα στην ενδοκρινική θεραπεία σε σύγκριση με τις λευκές γυναίκες, οι καρκίνοι υψηλότερου σταδίου στις μαύρες γυναίκες τα πήγαν πιο άσχημα ως απάντηση στην ενδοκρινική θεραπεία”, είπε ο Jones, εξηγώντας τα αποτελέσματα.
“Αυτό υποδηλώνει μια διαφορετική βιολογία όγκου που μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία που προσφέρουμε.” Υπήρχαν περιορισμοί στη μελέτη. Τα ποσοστά θετικότητας των υποδοχέων οιστρογόνων και προγεστερόνης δεν ήταν διαθέσιμα. Επίσης, η βάση δεδομένων δεν περιλάμβανε πληροφορίες σχετικά με το πόσο καλά συμμετείχαν οι ασθενείς στη θεραπεία ή πώς προσδιορίστηκε το κλινικό στάδιο του όγκου. Οι μελέτες που παρουσιάζονται σε συναντήσεις θα πρέπει να θεωρούνται προκαταρκτικές έως ότου δημοσιευτούν σε ιατρικό περιοδικό με κριτές.