Επιστημονικά Νέα

Βρέφη: Η γέννηση ενός μεγαλόσωμου μωρού μπορεί να είναι σημάδι κινδύνου διαβήτη

Βρέφη: Η γέννηση ενός μεγαλόσωμου μωρού μπορεί να είναι σημάδι κινδύνου διαβήτη

Βρέφη: Οι γυναίκες που γεννούν μωρά μεγαλύτερα από τον μέσο όρο είναι επιρρεπείς στο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Οι γυναίκες που γεννούν μωρά μεγαλύτερα από τον μέσο όρο είναι επιρρεπείς στο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Τα βρέφη μεγάλης ηλικίας κύησης ορίζονται ως εκείνα που ζυγίζουν 8 κιλά ή περισσότερο, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Kartik Kailas Venkatesh, επίκουρος καθηγητής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο. «Σε ένα περιβάλλον παχυσαρκίας, οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αποκτήσουν μεγαλύτερα μωρά», είπε. «Και διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους».

Βρέφη και κίνδυνος για διαβήτη

Ο Venkatesh είπε ότι οι γυναίκες που γεννούν μεγάλα μωρά πιθανότατα υποφέρουν από δυσανεξία στη γλυκόζη που προκαλεί υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. «Ακόμα κι αν δεν έχετε διαβήτη κύησης, πιθανότατα εξακολουθεί να υπάρχει δυσανεξία στη γλυκόζη που σας οδηγεί να αποκτήσετε ένα μεγάλο μωρό και στη συνέχεια αυτό πιθανότατα σας οδηγεί να αναπτύξετε διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή σας», είπε.

«Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι για το οποίο πρέπει να κάνουμε περισσότερη έρευνα, ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε καλύτερες επιλογές παροχής συμβουλών και πρόληψης για τις γυναίκες και τις οικογένειές τους», πρόσθεσε ο Venkatesh. Για τη μελέτη, ο Venkatesh και οι συνεργάτες του εξέτασαν δεδομένα από τη Μελέτη Παρακολούθησης Υπεργλυκαιμίας και Ανεπιθύμητων Αποτελεσμάτων Εγκυμοσύνης. Διαπίστωσαν ότι μεταξύ των 4.025 γυναικών που δεν είχαν διαβήτη κύησης, το 13% είχε ακόμη μεγαλόσωμα βρέφη.

Κατά τη διάρκεια των 10 έως 14 ετών μετά τον τοκετό, το 20% όλων των γυναικών ανέπτυξαν προδιαβήτη ή διαβήτη. Το ποσοστό των γυναικών που είχαν προδιαβήτη ή διαβήτη ήταν υψηλότερο μεταξύ εκείνων που είχαν μεγάλα μωρά (25%) από ό,τι μεταξύ των γυναικών που γέννησαν φυσιολογικά (20%) ή λιποβαρή μωρά (15%), είπε ο Venkatesh. Το εύρημα διατηρήθηκε ακόμη και αφού οι ερευνητές έλαβαν υπόψη παράγοντες κινδύνου για διαβήτη τύπου 2, όπως η ηλικία, η παχυσαρκία, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη.

Ο Venkatesh σημείωσε ότι μόνο το 25% των γυναικών που έχουν μεγάλα μωρά αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2. Έτσι, ακόμα κι αν έχετε ένα μεγαλόσωμο βρέφος, δεν είστε καταδικασμένοι να αναπτύξετε διαβήτη, είπε. Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν την Παρασκευή στην ετήσια συνάντηση της Εταιρείας Μητρικής-Εμβρυϊκής Ιατρικής, στο Σαν Φρανσίσκο, και δημοσιεύθηκαν επίσης πρόσφατα στο American Journal of Obstetrics & Gynecology.

Το υψηλό σάκχαρο στο αίμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να συμβάλει στην απόκτηση ενός μεγαλόσωμου μωρού, είπε η Δρ Dawnette Lewis, διευθύντρια του Κέντρου για την Υγεία της Μητέρας στο Northwell Health στο Manhasset, Νέα Υόρκη. Δεν συμμετείχε στη μελέτη, αλλά επανεξέτασε τα ευρήματα. «Πιστεύουμε ότι αν το σάκχαρο της μαμάς είναι υψηλό, τότε αυτό σημαίνει επίσης ότι το σάκχαρο στο αίμα του μωρού είναι υψηλό», είπε ο Lewis. «Στη συνέχεια, αυτό που συμβαίνει είναι μια αύξηση στην παραγωγή ινσουλίνης για τη μείωση του σακχάρου στο αίμα, αλλά η ινσουλίνη δρα ως αυξητικός παράγοντας, και γι’ αυτό τα μωρά μεγαλώνουν».

Είπε ότι η πρόληψη του διαβήτη ξεκινά με τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την εγκυμοσύνη. Εάν το σάκχαρο μιας γυναίκας είναι υψηλό, ο Lewis είπε ότι η διατροφή της θα πρέπει να αλλάξει ώστε να μειωθούν οι υδατάνθρακες, για να μειωθεί το σάκχαρο στο αίμα. Μετά τη γέννηση ενός μεγαλόσωμου μωρού, οι γυναίκες πρέπει να παρακολουθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους για να διαπιστωθεί εάν είναι υψηλά.

«Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται με κάτι που ονομάζεται συνεχής παρακολούθηση γλυκόζης, το οποίο εισάγεται υποδορίως και ελέγχει το σάκχαρο του αίματος κάθε 15 λεπτά», συμβουλεύει ο Lewis. Η παρακολούθηση δύο εβδομάδων μπορεί να δείξει εάν ο ασθενής είναι πιθανό να γίνει διαβητικός, είπε. Μετά από αυτό, αυτές οι γυναίκες θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά από τον γιατρό της πρωτοβάθμιας φροντίδας τους τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους. «Αν και έχουν μόνο 25% πιθανότητα να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2, θα πρέπει να ελέγχονται κάθε χρόνο από τον γιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψής τους», είπε ο Lewis.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Φροντίστε τον εαυτό σας και τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σας

Οι επιζώντες της COVID-19 μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη

Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι οι έγκυες που γεννούν μεγάλα μωρά διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη αργότερα στη ζωή τους

Τα πλαστικά προϊόντα αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2;

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Ιατρική διαμάχη στη Γαλλία για τη μη εγκεκριμένη κλινική δοκιμή για τη θεραπεία της COVID

Το νοσοκομείο δήλωσε στο AFP ότι περιμένει τη γνώμη της γαλλικής ρυθμιστικής αρχής φαρμάκων ANSM προτού συνεχίσει τις δοκιμές. "Το ερευνητικό νοσοκομείο IHU Mediterranee πρέπει να δείξει ότι έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες" πριν επιτραπούν οι δοκιμές σε ανθρώπους, δήλωσε η ρυθμιστική αρχή φαρμάκων ANSM, χωρίς να θέσει χρονοδιάγραμμα.

Γιατί πονάει ο ουρανίσκος σας;

Ουρανίσκος πόνος: Πότε να ανησυχήσετε εάν πονάει επίμονα ο ουρανίσκος σας και τι σηματοδοτεί για την υγεία σας;

Πώς το Botox εισέρχεται στα εγκεφαλικά κύτταρα - Ανακάλυψη που θα μπορούσε να σώσει ζωές

Η ανακάλυψη σημαίνει ότι μπορούν να εντοπιστούν νέοι θεραπευτικοί στόχοι για την ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπειών για την αλλαντίαση - μια σπάνια αλλά δυνητικά θανατηφόρα βακτηριακή λοίμωξη. «Τώρα γνωρίζουμε πώς αυτό το σύμπλεγμα επιτρέπει την εσωτερίκευση της τοξίνης, μπορούμε να αποκλείσουμε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ οποιωνδήποτε δύο από τους τρεις υποδοχείς για να σταματήσουμε τις θανατηφόρες τοξίνες να εισέλθουν στους νευρώνες», είπε ο καθηγητής Meunier.