Τα παιδιά με χρόνια ανεπάρκεια σιδήρου έχουν χαμηλότερα γνωστικά σκορ ακόμη και στους τέσσερις και στους 12 μήνες μετά από μια παρέμβαση, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Διαδίκτυο στις 22 Νοεμβρίου στο Pediatrics.
Χρόνια ανεπάρκεια σιδήρου
Ο Argie Gingoyon, M.P.H., από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Dalla Lana στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, και οι συνεργάτες του εξέτασαν τη συσχέτιση μεταξύ της χρόνιας ανεπάρκειας σιδήρου έναντι της καλής κατάστασης σιδήρου με τις γνωστικές βαθμολογίες σε ένα σύγχρονο περιβάλλον υψηλών πόρων. Η προοπτική μελέτη περιελάμβανε παιδιά ηλικίας 12 έως 40 μηνών που εξετάστηκαν με χρήση αιμοσφαιρίνης και φερριτίνης ορού. Όλοι οι γονείς έλαβαν συμβουλές διατροφής και τα παιδιά έλαβαν σίδηρο από το στόμα ανάλογα με την κατάσταση σιδήρου τους. Μετά από τέσσερις μήνες, τα παιδιά ταξινομήθηκαν ως με χρόνια ανεπάρκεια σιδήρου ή επάρκεια σιδήρου. Τα δεδομένα συμπεριλήφθηκαν για 116 παιδιά: 41 με χρόνια ανεπάρκεια σιδήρου και 75 με επάρκεια σιδήρου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μέσες διαφορές μεταξύ των ομάδων στο Early Learning Composite ήταν -6,4 και -7,4 βαθμοί στους τέσσερις και 12 μήνες, αντίστοιχα. Οι μέσες διαφορές μεταξύ των ομάδων στη φερριτίνη ορού ήταν 14,3 μg/L στους τέσσερις μήνες και δεν ήταν σημαντικά διαφορετικές στους 12 μήνες.
«Μέχρι τους 12 μήνες, οι μέσες τιμές φερριτίνης ορού ήταν παρόμοιες στις δύο ομάδες· οι τιμές της αιμοσφαιρίνης ήταν παρόμοιες και στις δύο ομάδες στους τέσσερις και στους 12 μήνες», γράφουν οι συγγραφείς. «Έτσι, παρά την εργαστηριακή διόρθωση, οι γνωστικές διαφορές παρέμειναν».