Οι άνθρωποι που έχουν λάβει μεταμοσχεύσεις οργάνων διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν και να πεθάνουν από καρκίνο απ’ ότι ο υπόλοιπος κόσμος.
Ωστόσο, μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι κατευθυντήριες γραμμές προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου για την ομάδα αυτή είναι ασυνεπείς, όπως είναι και η χρήση αυτών των οδηγιών. Ερευνητές στο Νοσοκομείο St. Michael’sέκαναν μια διεθνή συστηματική ανασκόπηση και βρήκαν μόνο 13 σύνολα κατευθυντήριων γραμμών κλινικής πρακτικής, (προτάσεις για τη βελτιστοποίηση της φροντίδας των ασθενών και γενικά βασιζόμενες σε αποδείξεις) για προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου σε παραλήπτες μοσχευμάτων. Οι περισσότεροι ήταν για τους αποδέκτες μεταμόσχευσης νεφρού, καθώς τα νεφρά είναι το πιο συχνά μεταμοσχευμένο όργανο. Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν onlineστο American Journal of Transplantation.
Η Δρ. Nancy Baxter, επικεφαλής του Γενικού Τμήματος Χειρουργικής του St. Michael’s, είπε ότι η εξέταση διαπίστωσε πως οι περισσότερες από τις κατευθυντήριες γραμμές γράφτηκαν μόνο από ειδικούς στην μεταμόσχευση και δεν συμπεριελάμβαναν ογκολόγους, γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης ή ασθενείς. «Καμία από τις κατευθυντήριες γραμμές δεν βασίστηκε σε στοιχεία που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια κλινικών δοκιμών. Μια κατάσταση είναι απίθανο να αλλάξει, με δεδομένο ότι οι κλινικές δοκιμές απαιτούν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που παρέχουν ακριβή στοιχεία και ο πληθυσμός μεταμόσχευσεων είναι σχετικά μικρός», δήλωσε η Baxter.
Ο Δρ. Sergio Acuna, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και γιατρός στην κλινική επιδημιολογία στο St. Michael’s, δήλωσε ότι οι υφιστάμενες οδηγίες συνιστούν σε γενικές γραμμές ότι οι λήπτες μοσχευμάτων θα πρέπει να λαμβάνουν το ίδιο επίπεδο προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου, όπως oγενικός πληθυσμός. Οι περισσότερες από τις κατευθυντήριες γραμμές συνιστούν οι ασθενείς με μεταμόσχευση να ελέγχονται για καρκίνο του δέρματος, αλλά διέφεραν σημαντικά σε συστάσεις για άλλους τύπους καρκίνου, όπως του μαστού, του τραχήλου της μήτρας ή του παχέος εντέρου.
Σε προηγούμενες μελέτες τους οι Δρ. Baxter και Acuna διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που είχαν μεταμοσχεύσεις οργάνων είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο απ’ ότι ο γενικός πληθυσμός και ότι ο καρκίνος ήταν η κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των ασθενών αυτών. Ο κίνδυνος ανάπτυξης και θανάτου από καρκίνο ήταν υψηλότερος μεταξύ των παιδιών. Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να ενημερώσουν τις κατευθυντήριες γραμμές προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου για τους αποδέκτες μεταμόσχευσης. Η εργασία τους τώρα σχετίζεται με συμπαγή όργανα όπως η καρδιά, οι πνεύμονες, το συκώτι και τα νεφρά, αλλά όχι κοίλα όργανα όπως τα έντερα ή μη στερεούς ιστούς, όπως ο μυελός των οστών ή αίμα.