Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι πολύ δύσκολος τόσο στη διάγνωση όσο και στη θεραπεία, γεγονός που τον καθιστά ιδιαίτερα θανατηφόρο. Οι επιστήμονες κάνουν χρήση του ανθρώπινου DNA για διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου των ωοθηκών .
Της Αρετής Διαμάντη
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, έχουν πλέον εντοπίσει έξι ισομορφές του mRNA (τμήματα του γενετικού υλικού) που παράγονται από καρκινικά κύτταρα των ωοθηκών και όχι από τα φυσιολογικά κύτταρα, δημιουργώντας έτσι το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν για τη έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου των ωοθηκών.
Επιπλέον, πολλοί από τους mRNA ισόμορφους κωδικούς για μοναδικές πρωτεΐνες θα μπορούσαν να έχουν ως στόχο νέα θεραπευτικά μέσα. «Εμπνευστήκαμε από πολλές μελέτες που είχαν ως στόχο την χρήση του DNA για την ανίχνευση του καρκίνου », δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Christian Barrett, PhD συμπληρώνοντας “ωστόσο αναρωτηθήκαμε αν θα μπορούσαμε αντί να αναπτύξουμε μια δοκιμή για την ανίχνευση του καρκίνου των ωοθηκών να βασιστούμε στο mRNA που έχει διαδοθεί από τα καρκινικά κύτταρα στον τράχηλο και μπορεί να συλλεχθεί με το τεστ ΠΑΠ.» Ενώ το DNA μεταφέρει όλες τις απαραίτητες οδηγίες για τη ζωή, στην πραγματική αλληλουχία του περιέχει πολύ περισσότερα από ό, τι μόνα τους τα γονίδια που κωδικοποιούν τις πρωτεΐνες.
Αντίθετα, τα mRNA είναι συμπληρωματικά αντίγραφα μόνο των γονιδίων. Μπορούν να φέρουν την συνταγή για κάθε πρωτεΐνη που το κύτταρο θα παράγει από τον πυρήνα στο κυτταρόπλασμα, όπου ο κυτταρικός μηχανισμός μπορεί να διαβάσει τη συνταγή και την κατασκευή των αντίστοιχων πρωτεϊνών. Σύμφωνα με τους ερευνητές της μελέτης αυτής, το πλεονέκτημα της χρήσης του mRNA του καρκίνου για τη διάγνωση και όχι του DNA είναι καθαρά αριθμητικό, αφού ένα καρκινικό κύτταρο μπορεί να φιλοξενεί μόνο ένα ή μερικά αντίγραφα της μετάλλαξης του DNA, αλλά οι παραλλαγές του mRNA μπορούν να συμβούν σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα ανά κύτταρο.
Για να προσδιοριστεί εάν τα mRNA μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάκριση καρκινικών κυττάρων από τα φυσιολογικά κύτταρα στις ωοθήκες, η ομάδα ανέπτυξε έναν αλγόριθμο βιοπληροφορικής και το χρησιμοποίησε για να εξορύξει τις γενετικές πληροφορίες από δύο μεγάλες δημόσιες βάσεις δεδομένων. Ο καρκίνος γονιδιώματος Atlas (TCGA) είναι ένας κατάλογος των RNA και DNA από 500 όγκους που καλύπτουν πολλούς τύπους καρκίνου ενώ η έκφραση του γονοτύπου ιστού (GTEX είναι μία βάση δεδομένων των RNA και DNA από τα δείγματα φυσιολογικού ιστού. Από αυτά, οι ερευνητές ήταν σε θέση να αναλύσουν τα δεδομένα και την ακολουθία του mRNA από 296 καρκίνους των ωοθηκών και από 1.839 δείγματα φυσιολογικού ιστού. Χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση βιοπληροφορικής, οι ερευνητές προσδιόρισαν έξι mRNA ισόμορφα μόρια που έχουν την διαγνωστική ειδικότητα του όγκου που απαιτείται για την έγκαιρη ανίχνευση του καρκίνου των ωοθηκών. Πέρα από τη διαγνωστική δυναμική, μερικές από τις ισομορφές του mRNA που προσδιορίζονται στην παρούσα μελέτη θα μπορούσαν επίσης να δράσουν ως νέοι θεραπευτικοί στόχοι. Αυτές οι ισομορφές του mRNA προβλέπεται να κωδικοποιούν πρωτεΐνες με μοναδικές αλληλουχίες αμινοξέων, που θα μπορούσαν να επιτρέψει στους ερευνητές να στοχεύουν ειδικά με ορισμένα θεραπευτικά, όπως είναι τα μονοκλωνικά αντισώματα ή τα εμβόλια Τ-κυττάρων.