Η παραλλαγή του γονιδίου CHRNA5 φαίνεται να ευθύνεται για το μακροχρόνιο κάπνισμα. Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι καπνιστές στον οργανισμό των οποίων εντοπίζεται το συγκεκριμένο γονίδιο, συνήθως διαγιγνώσκονται νωρίτερα με καρκίνο του πνεύμονα.
Γονιδιακή παραλλαγή συνδέεται με το χρόνιο κάπνισμα και την πρόωρη εμφάνιση του καρκίνου του πνεύμονα.
Περισσότεροι από 29.000 καπνιστές Ευρωπαϊκής καταγωγής, χρειάστηκαν προκειμένου να αναλυθούν 24 μελέτες από τους ερευνητές της Ιατρικής σχολής της Ουάσινγκτον στο Saint Louis. Σύμφωνα με την ανάλυση, οι καπνιστές με μια συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή είναι περισσότερο επιρρεπείς στο μακροχρόνιο κάπνισμα και παρατηρήθηκε πως διαγιγνώσκονται έως και τέσσερα χρόνια νωρίτερα από όσους δεν έχουν την συγκεκριμένη παραλλαγή του γονιδίου CHRNA5.
Όπως παρατηρήθηκε στη μελέτη «ενώ οι καπνιστές κατά μέσο όρο διέκοπταν το κάπνισμα στην ηλικία των 52 ετών, σε όσους υπήρχε η συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή, διαπιστωνόταν μια καθυστέρησε περίπου 4 ετών» ανέφερε η συντάκτης της μελέτης Li-Shiun Chen. Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι φαίνεται να εισπνέουν περισσότερο καπνό και αυτές οι λεπτομέρειες οδηγούν στην νωρίτερα σε καρκίνο του πνεύμονα. « Υπάρχει η τάση να διαγιγνώσκονται με καρκίνο στην ηλικία των 61 σε αντίθεση με όσους δεν διαθέτουν τη συγκεκριμένη παραλλαγή και παρατείνουν την εμφάνιση του καρκίνου του πνεύμονα έως τα 65».
Η ίδια τόνισε πως η συγκεκριμένη γονιδιακή παραλλαγή μπορεί να έχει σοβαρές κλινικές επιπτώσεις την ίδια στιγμή όμως σημαίνει και την καλύτερη ανταπόκριση του οργανισμού σε αντικαπνιστικές θεραπείες όπως τα επιθέματα, οι τσίχλες και οι παστίλιες νικοτίνης. Αυτό σημαίνει πως το γενετικό προφίλ ενός καπνιστή μπορεί να γίνει οδηγός για μια αποτελεσματικότερη θεραπεία.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου παγκοσμίως και είναι υπεύθυνος για το 27% όλων των θανάτων που προέρχονται από καρκίνους. Ο καρκίνος του πνεύμονα διαχωρίζεται σε μη- μικροκυτταρικό κ μικροκυτταρικό με τη διαφορά ότι ο πρώτος μπορεί να είναι εγχειρήσιμος ενώ ο δεύτερος όχι. Τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών είναι χαμηλά αφού περισσότεροι από τους μισούς καταλήγουν σε διάστημα ένος χρόνου από τη στιγμή της διάγνωσης ενώ μόνο ένας στους έξι αγγίζουν τα πέντε χρόνια ζωής.
Τα στοιχεία που δίνει η έρευνα είναι εξαιρετικής σημασίας αφού μέχρι σήμερα ο καρκίνος του πνεύμονα αξιολογείτε με βάση τα χρόνια καπνίσματος του ασθενή και την ηλικία. Τώρα η ιδέα των γιατρών να εστιάζουν σε κάθε έναν σύμφωνα με τις γενετικές πληροφορίες που έχουν για αυτόν, μπορεί να έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα .