Η αντίσταση στην ινσουλίνη όπως αξιολογήθηκε με τον δείκτη αξιολόγησης μοντέλου ομοιόστασης (HOMA2-IR, υπολογιζόμενου από τις τιμές της γλυκαιμίας νηστείας, της ινσουλίνης ή/και του C-πεπτιδίου αίματος νηστείας) συσχετίζεται με τον κίνδυνο ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (HCC) σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδας Β (HBV), σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Gastroenterology and Hepatology. O Jung Hee Kim, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σεούλ, Νότια Κορέα, και οι συνεργάτες του εξέτασαν το αν ο HOMA2-IR μπορεί να κάνει διαστρωμάτωση του κινδύνου HCC σε μια αναδρομική μελέτη 1.696 ασθενών με χρόνια λοίμωξη HBV.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 1,4 τοις εκατό των ασθενών ανέπτυξαν HCC. Το ποσοστό επίπτωσης ηπατοκυτταρικού καρκινώματος ήταν υψηλότερο στους ασθενείς με τις υψηλότερες σε σχέση με τις χαμηλότερες τιμές HOMA2-IR (1,7 έναντι 0,5 τοις εκατό για HOMA2-IR, P = 0,009). Σε ένα πολυπαραγοντικό μοντέλο προσαρμοσμένο για την ηλικία, το φύλο, την ύπαρξη κίρρωσης, και τα επίπεδα ιικού DNA HBV, o HOMA2-IR ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που σχετίσθηκε με την ανάπτυξη ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (με σχετικό κίνδυνο 3,25, 95 τοις εκατό διάστημα εμπιστοσύνης, 1.13 – 9.31). Η συσχέτιση ήταν πολύ λιγότερο ισχυρή μετά από περαιτέρω προσαρμογή ως προς την παρουσία παχυσαρκίας, υπέρταση και διαβήτη (με σχετικό κίνδυνο 1,93, 95 τοις εκατό διάστημα εμπιστοσύνης, 0,57 – 6,51). Σε ασθενείς χωρίς εμφανείς μεταβολικές ανωμαλίες (υπέρταση, διαβήτης, και μεταβολικό σύνδρομο ), αλλά όχι σε αυτούς με εμφανείς μεταβολικές διαταραχές, ο δείκτης HOMA2-IR ήταν ένας ανεξάρτητος παράγοντας που συνδέεται με HCC.
«Ο HOMA2-IR σχετίστηκε με τον κίνδυνο ηπατοκυτταρικού καρκινώματος, δείχνοντας ότι HOMA2-IR μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την στρωματοποίηση του κινδύνου HCC σε ασθενείς με χρόνια λοίμωξη HBV, ιδιαίτερα σε ασθενείς χωρίς εμφανείς μεταβολικές διαταραχές» γράφουν οι συγγραφείς.