Σχεδόν το ένα τρίτο των οικογενειών των οποίων τα παιδιά είχαν υποβληθεί σε θεραπεία για τον καρκίνο έχασαν περισσότερο από το 40 τοις εκατό του εισοδήματος τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Η έρευνα διαπίστωσε ότι η πιθανότητα χαμηλού οικογενειακού εισοδήματος σχετίζεται με ελλιπή χημειοθεραπεία και μειωμένη συνολική επιβίωση.
Της Αρετής Διαμάντη
Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Pediatric Blood & Cance, εξέπληξαν τους ερευνητές, οι οποίοι περίμεναν χαμηλότερα επίπεδα αναγκών σε ένα σημαντικό κέντρο που παρέχει ψυχοκοινωνική υποστήριξη για κάθε ασθενή και διαθέτει ειδικούς πόρους για να βοηθήσει τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
«Αυτό που λέει είναι ότι ακόμα και με επαρκείς πόρους, περίπου το ένα τρίτο των οικογενειών ανάφεραν προβλήματα σίτισης και στέγασης κατά την διάρκεια της 6μηνης θεραπείας», όπως τόνισε η επικεφαλής συγγραφέας Kira Bona, MD, MPH, a pediatric oncologist at Dana-Farber/Boston Children’s..
“Εάν οι οικονομικές δυσκολίες μίας οικογένειας συνδέονται με χειρότερη έκβαση στην παιδιατρική ογκολογία, τότε πρέπει να σχεδιάσουμε παρεμβάσεις για να διορθώσουμε τα προβλήματα σίτισης , στέγασης και ενεργειακής ανασφάλειας,” δήλωσε η Kira Bona.
Κατά τη διάγνωση, το 20 τοις εκατό των οικογενειών είχαν χαμηλό εισόδημα, έξι μήνες αργότερα ένα επιπλέον 12 τοις εκατό υπέστησαν απώλειες εισοδήματος που έριξε το εισόδημά τους κατά 200 τοις εκατό από το όριο της φτώχειας.
Έξι μήνες μετά τη διάγνωση, οι περισσότεροι, δηλαδή το 56 τοις εκατό των ενηλίκων οι οποίοι υποστήριξαν τις οικογένειές τους, αντιμετώπισαν την απόλυση από την εργασίας τους. Η έρευνα περιελάμβανε 15 τοις εκατό των γονέων που είτε εγκατέλειψαν τις εργασίες τους ή απολύθηκαν ως αποτέλεσμα της ασθένειας του παιδιού τους. Ένα επιπλέον 37 τοις εκατό υπέστη μείωση των ωρών του ή έλαβαν άδειες απουσίας. Μόνο το ένα τρίτο (34 τοις εκατό) έχουν καταβληθεί κατά τη διάρκεια της άδειάς τους.
Έξι μήνες μετά τη διάγνωση, το 29 τοις εκατό των οικογενειών ανέφεραν τουλάχιστον μία δυσκολία, – πάνω από το 20 τοις εκατό που ανέφεραν δυσκολίες, κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Έξι μήνες μετά τη διάγνωση του παιδιού τους, το 20 τοις εκατό των οικογενειών ανέφεραν επισιτιστική ανασφάλεια, το 17 τοις εκατό ανέφερε ενεργειακή ανασφάλεια και το 8 τοις εκατό ανέφερε ανασφάλεια κατοικίας.
“