Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε από ερευνητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι περιγράφει ότι ορισμένες πρωτεΐνες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του καρκίνου και τη μετάσταση αυτού, αποθηκεύονται ως αμυλοειδές που αδρανοποιεί τα καρκινικά κύτταρα. Όταν οι το αμυλοειδές αυτό απονεμηθεί τότε τα καρκινικά κύτταρα ενεργοποιούνται εκ νέου.
Το αμυλοειδές είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο στην ανάπτυξη νευρολογικών νοσημάτων , όπως η νόσος Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον, αλλά η συμβολή του στην εξέλιξη του καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει το δρόμο για τη θεραπεία διαφόρων τύπων καρκίνου, εφαρμόζοντας γνώσεις που έχουμε αποκτήσει από τη νευρολογία στη βιολογία του όγκου.
“
Η συσσώρευσση αμυλοειδούς που κατά κανόνα συνδέεται με εκφυλιστικά για τον άνθρωπο νευρολογικά νοσήματα σπάνια παρατηρείται σε φυσιολογικές συνθήκες,” δήλωσε ο Stephen Lee, Ph.D., καθηγητής βιοχημείας στο πανεπιστήμιο του Μαϊάμι. Και πρόσθεσε: «Διαπιστώσαμε ότι ένα μεγάλο πλήθος πρωτεϊνών αποθηκεύεται ως αμυλοειδές σε αδρανή καρκινικά κύτταρα. Η ενεργοποίηση της οδού των πρωτεϊνών θερμικού σοκ (ενδοκυττάρια συνοδευτικά- δεσμευτικά μόρια) διάφορα άλλα μόρια μπορεί να αποδομήσει το αμυλοειδές, έτσι ώστε να μετατραπούν τα αδρανή καρκινικά κύτταρα σε ενεργά και να οδηγηθούμε σε περαιτέρω ανάπτυξη νεοαπλασίας».
Η διαδικασία του σχηματισμού αμυλοειδούς σε καρκινικά κύτταρα, αποτελεί στόχο για την ανακάλυψη και ανάπτυξη φαρμάκων κατά του καρκίνου. “Αν μπορούσαμε να σταματήσουμε το αμυλοειδές από το να αποδομηθεί μέσα στα καρκινικά κύτταρα, θα μπορούσαμε να τα αδρανοποιήσουμε επ ‘αόριστον», είπε ο Λι. “Επιπλέον, θα μπορούσαμε να «κοιμήσουμε» τα καρκινικά κύτταρα ωθώντας τα να αποθηκεύσουν τις πρωτεΐνες τους με τη μορφή αμυλοειδούς».
Η Αμυλοειδογένεση επιτρέπει στα κύτταρα να παραμένουν βιώσιμα κατά τη διάρκεια παρατεταμένων περιόδων εξωκυττάριου στρες, τονίζοντας την μη-τοξική και προστατευτική φύση της διαδικασίας, όχι μόνο σε καρκινικά κύτταρα.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στη νόσο Αλτσχάιμερ οι γνωστές «πλάκες» της πρωτεΐνης βήτα-αμυλοειδούς που δημιουργούνται στον εγκέφαλο των ασθενών με τη νόσο αυτή, μπορεί να αποτελούν κατ’ αρχήν όχι κάτι κακό, αλλά μια αμυντική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος για να προστατευθεί από κάποια λοίμωξη από παθογόνο μικροοργανισμό. Όμως, στην πορεία, αυτό μετατρέπεται σε δίκοπο μαχαίρι, προκαλώντας την καταστροφή των εγκεφαλικών κυττάρων και την άνοια.