Η μεταβολική κατάσταση των καρκινικών κυττάρων συμβάλλει σε σήματα που ελέγχουν τον πολλαπλασιασμό τους. Από το 1920 ο βραβευμένος με Νόμπελ Otto Warburg παρατήρησε ότι τα καρκινικά κύτταρα αλλάζουν ριζικά τον μεταβολισμό τους. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται «Φαινόμενο Warburg», αλλά είχε παραμεληθεί μέχρι πρόσφατα από την έρευνα του καρκίνου. Τα τελευταία αποτελέσματα δείχνουν ότι είναι, πράγματι, θεμελιώδους σημασίας για την ανάπτυξη των επιθετικών όγκων. Ο Richard Moriggl και οι συνεργάτες του έχουν δημοσιεύσει στο περιοδικό Leukemia πώς ο μοριακός υποκινητής STAT5 ενσωματώνει μεταβολικά σήματα που συμβάλλουν στον ογκογόνο μετασχηματισμό. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης έχουν ορίσει ένα νέο στόχο για την αντιμετώπιση του καρκίνου.
Ο STAT5 ελέγχει την ωρίμανση και τη διαίρεση των κυττάρων του αίματος. Κατά την ανάπτυξη του αιμοσφαιρίων, αυτός ενεργοποιείται με φωσφορυλίωση της τυροσίνης και να στρέφει ορισμένα γονίδια σε ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση. Αυτή η ενεργοποίηση είναι παροδική σε υγιή κύτταρα, ενώ τα STAT5-εξαρτώμενα καρκινικά κύτταρα παράγουν ένα συνεχές σήμα που προκύπτει από μακροπρόθεσμη φωσφορυλίωση. Το πρότυπο των γονιδίων που ελέγχονται από STAT5 μεταβάλλεται και τα κύτταρα αρχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα μία STAT5-εξαρτώμενη λευχαιμία.
Σε ένα υγιές κύτταρο, στο πλαίσιο των μεταβολικών διεργασιών τα περισσότερα σάκχαρα «καίγονται» προς διοξείδιο του άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας. Στα καρκινικά κύτταρα, αυτή η ισορροπία μετατοπίζεται. Τα σάκχαρα δεν οξειδώνονται πλήρως για την παραγωγή ενέργειας, ενώ τα ενδιάμεσα μεταβολικά προϊόντα χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για την ανάπτυξη και την ταχεία διαίρεση των κυττάρων.
Το μόριο σακχάρου UDP-GlcNAc χρησιμεύει ως δείκτης της παροχής ενέργειας του κυττάρου. Εάν το κύτταρο είναι καλά τροφοδοτούμενο με θρεπτικά συστατικά, αυτό το μόριο είναι άφθονο και σηματοδοτεί στο κύτταρο ότι η ενεργειακή δεξαμενή του είναι πλήρης. Ένα ειδικό ένζυμο (OGT) μπορεί να συνδέσει αυτό το μόριο σακχάρου με μια ποικιλία πρωτεϊνών ως δείκτη, ελέγχοντας έτσι τις μεταβολικές διαδικασίες . «Ερευνούμε τον STAT5, που μπορεί να επισημαίνεται με UDP-GlcNAc σε ένα συγκεκριμένο τόπο (T92). Με τη βοήθεια της γενετικής μηχανικής, έχουμε συνθέσει μια παραλλαγή του STAT5, η οποία δεν μπορεί να φέρει αυτήν την χημική ομάδα για να αποκρυπτογραφήσει την επιρροή της σε αυτό το ογκογονίδιο. Αυτή η παραλλαγή του STAT5 δεν υφίσταται επίμονη φωσφορυλίωση. Έτσι μπορούμε να απενεργοποιήσουμε τον STAT5, ξεγελώντας κατά συνέπεια το καρκινικό κύτταρο ότι η παροχή θρεπτικών συστατικών έχει εξαντληθεί.»