Νέες θεραπευτικές επιλογές ανακάλυψαν οι ερευνητές για την αντιμετώπιση της λευχαιμίας. Στις βιομηχανοποιημένες χώρες, όπως είναι και η Ευρώπη, η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι η πιο κοινή μορφή καρκίνου στα παιδιά.
Της Μαρίας Χατζηδάκη
Μια διεθνής ερευνητική συνεργασία με επικεφαλής Παιδιάτρους-Ογκολόγους από τα Πανεπιστήμια της Ζυρίχης και του Ανόβερου κατάφερε να αποκωδικοποιήσει μία συγκεκριμένη μορφή αυτής της λευχαιμίας, η οποία θεωρείται ανίατη, ανοίγοντας νέους δρόμους για την θεραπευτική αντιμετώπιση αυτής της ασθένειας. Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (ΟΛΛ) αναπτύσσεται συχνά μεταξύ της ηλικίας των 2 και 3 ετών. Αυτή η λευχαιμία έχει διάφορες μορφές, οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους από ορισμένες αλλαγές στο γενετικό υλικό των λευχαιμικών κυττάρων.
Η ομάδα των επιστημόνων της μελέτης με επικεφαλής τον Ζαν-Πιερ Μπουρκέν, Παιδίατρο-Ογκολόγο του Νοσοκομείου Παίδων στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, και ο καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Ανόβερου, Μάρτιν Στάνουλα, κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν το γονιδίωμα και το μεταγραφικό ενός έως τώρα ανίατου υπο-τύπου της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας.
Τα δύο γονίδια TCF3 και HLF είναι ήδη γνωστό ότι συγχωνεύονται παρεκκλίνοντα σε αυτόν τον υπότυπο της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας. Αυτή η αλλαγή στο γενετικό κώδικα τον κάνει ανθεκτικό σε όλες τις τρέχουσες θεραπείες λευχαιμίας. Οι επιστήμονες έχουν τώρα ανακαλύψει ότι και άλλες περιοχές DNA άλλαξαν επίσης, επιπλέον των δύο παρεκκλινόντων συντηγμένων γονιδίων, και ότι η δραστηριότητα των βασικών γονιδίων τροποποιήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να καθορίζει ένα νέο πρόγραμμα, συμβατό με τα λευχαιμικά κύτταρα.
Η ομάδα του Ζαν-Πιερ Μπουρκέν ανέπτυξε ένα εξανθρωπισμένο μοντέλο ποντικού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο για το Παιδί, στη Ζυρίχη, που επιτρέπει στους ερευνητές να εξερευνήσουν λευχαιμίες σε συνθήκες που είναι πολύ όμοιες με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Με άλλα λόγια, δημιούργησαν ένα μοντέλο για να επιταχύνουν την ανακάλυψη των πιο εξατομικευμένων επιλογών θεραπείας.