Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Τολέδο ανακάλυψαν έναν καινοτόμο τρόπο που μπορεί να σταματήσει την εξάπλωση της πιο θανατηφόρας και επιθετικής μορφής γλοιοβλαστώματος, καρκίνου του εγκεφάλου (GBM). Σε εργαστηριακές μελέτες, οι επιστήμονες απέδειξαν ότι η ενεργοποίηση μίας ομάδας πρωτεϊνών, σταμάτησε τη μετανάστευση καρκινικών κυττάρων σε υγιή ιστό.
Το γλοιοβλάστωμα είναι η πιο κοινή μορφή εγκεφαλικού όγκου σε ενήλικες. Το 2010, υπήρξαν 22.000 περιπτώσεις στις ΗΠΑ, με άτομα που παρουσίασαν τη νόσο και συχνά ζουν λιγότερο από 15 μήνες μετά τη διάγνωση, διότι, παρά τη χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία, μεμονωμένα καρκινικά κύτταρα ξεφεύγουν και εισβάλουν στον υγιή περιβάλλοντα ιστό, καθιστώντας τις πρόσθετες θεραπευτικές προσπάθειες όλο και πιο δύσκολες.
“Οι νέες θεραπείες για το γλοιοβλάστωμα είναι απολύτως αναγκαίες», δήλωσε η Επίκουρος Καθηγήτρια Kathryn Eisenmann, Ph.D., που παίρνει μέρος στη μελέτη. “Ελπίζουμε ότι τα ευρήματά θα μας οδηγήσουν σε μία νέα και αποτελεσματική θεραπεία για αυτόν τον εξαιρετικά επιθετικό καρκίνο”.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου από την Αμερικανική Εταιρεία Κυτταρικής Βιολογίας στο περιοδικό Molecular Biology of the Cell, επεκτείνει μια προηγούμενη ανακάλυψη από ΒΑΡΗ του καθηγητή Arthur Alberts, Ph.D., που αφορούσε ένα βιοενεργό πεπτίδιο και τα μικρά μόρια που ονομάζονται intramimics.
Τόσο το πεπτίδιο, όσο και τα intramimics ενεργοποιούσαν μια οικογένεια πρωτεϊνών που ονομάζονται DIAPHs ή mDIA, τα οποία είναι γνωστό ότι παίζουν ζωτικό ρόλο στην εξάπλωση του γλοιοβλαστώματος., η έρευνα έδειξε ότι το κλείδωμα DIAPH, χρησιμοποιώντας την πρωτείνη, με intramimic-01 και intramimic-02 σταμάτησαν το γλοιοβλάστωμα από το να εισβάλει σε φυσιολογικό ιστό του εγκεφάλου.
«Τα μεταστατικά κύτταρα του όγκου είναι όπως κάθε κινούμενο όχημα, το σύνολο των τροχών πρέπει να στραφεί προς τη σωστή κατεύθυνση», δήλωσε ο Alberts, ανώτερος συντάκτης της μελέτης.
Ιστορικά, οι θεραπείες που αποσκοπούν στην καταπολέμηση της εξάπλωσης του γλοιοβλαστώματος επικεντρώθηκαν σε αναστολή mDIA, ένα μέλος της οικογένειας DIAPH που αναπόσπαστα εμπλέκονται στην κυτταρική δομή και την κινητικότητα του όγκου. Προηγούμενη εργασία στο εργαστήριο Alberts έδειξε επίσης, ότι τα intramimics θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ανάπτυξη του όγκου στο παχύ έντερο και ότι θα μπορούσαν να είναι μια πιθανή θεραπευτική επιλογή για άλλους καρκίνους.
Η επιστημονική ομάδα ελπίζει ότι σύντομα θα αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα της νέας αυτής στρατηγικής σε προκλινικά μοντέλα, που είναι ένα κρίσιμο βήμα στην μετατροπή αυτής της ανακάλυψης, στην κλινική μελέτη πάνω σε ασθενείς.
“