Ογκολογία

Λιγοστεύουν οι περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς

Λιγοστεύουν οι περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς
Της Νικολέτας Ντάμπου Όλο και λιγοστεύουν οι περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και μάλιστα, πολλοί όγκοι στον αδένα δεν αποκαλούνται καν «καρκίνος», σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες. Τα τελευταία 30 χρόνια είχε σημειωθεί τριπλασιασμός των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς με τον Dr Luc Morris να μιλά για ένα «μυστήριο». Όμως, τα τελευταία χρόνια […]

Της Νικολέτας Ντάμπου

Όλο και λιγοστεύουν οι περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και μάλιστα, πολλοί όγκοι στον αδένα δεν αποκαλούνται καν «καρκίνος», σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες.

Τα τελευταία 30 χρόνια είχε σημειωθεί τριπλασιασμός των περιπτώσεων καρκίνου του θυρεοειδούς με τον Dr Luc Morris να μιλά για ένα «μυστήριο». Όμως, τα τελευταία χρόνια οι περιπτώσεις λιγοστεύουν με τους ερευνητές να το αποδίδουν σε μεγάλο βαθμό στις τεχνολογικές προόδους που επιτρέπουν στους γιατρούς να εντοπίζουν και να πραγματοποιούν βιοψίες στον πιο μικρό ακίνδυνο όζο στον αδένα. Επίσης, η παραλλαγή του θηλώδους καρκινώματος δεν ονομάζεται πλέον «καρκίνος» με τους γιατρούς να εξηγούν πως δεν είναι «επιθετικός» και τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται αφαίρεση του αδένα.

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αποτελεί το 1% όλων των νεοπλασιών και είναι ο πιο συχνός καρκίνος των ενδοκρινών αδένων. Οι γυναίκες υπερισχύουν έναντι των ανδρών σε αναλογία 3 προς 1, σε ηλικίες μεταξύ των 25 και 65 ετών. Η συχνότητα του καρκίνου παρουσιάζει αυξητική τάση κατά την τελευταία δεκαετία, γεγονός που οφείλεται, αφενός σε περιβαλλοντικούς παράγοντες και αφετέρου στην βελτίωση των μεθόδων διάγνωσης, που πλέον εντοπίζουν μικρούς καρκίνους, οι οποίοι παλαιότερα παρέμεναν αδιάγνωστοι. Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνοί και εμφανίζονται στο 20%-50% του γενικού πληθυσμού. Από αυτούς, το 5%-10% είναι κακοήθεις. Τα τελευταία χρόνια, η επίπτωση του καρκίνου του θυρεοειδούς έχει υπερδιπλασιαστεί, η θνησιμότητα όμως, από τη νόσο έχει παραμείνει σταθερή, γεγονός που αποδίδεται στην άμεση και καλύτερη αντιμετώπιση.

Ο καρκίνος του θυρεοειδούς διακρίνεται σε καλά διαφοροποιημένο (θηλώδες, θυλακιώδες, μυελοειδές), χαμηλής διαφοροποίησης, αδιαφοροποίητο και άλλες μορφές (λέμφωμα, σάρκωμα). Οι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξή του είναι η θεραπευτική ακτινοβολία στο κεφάλι και στον λαιμό για άλλα νοσήματα ιδιαίτερα σε παιδική ηλικία, η έκθεση σε ραδιενεργή ακτινοβολία, το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του θυρεοειδούς, οζίδιο του θυρεοειδούς που αυξάνεται γρήγορα σε μέγεθος και η ηλικία μετά τα 40.