Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι διαπίστωσαν ότι ορισμένες θεραπείες για τον καρκίνο μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα θανάτου εάν οι ασθενείς προσβληθούν από COVID-19. Αυτά τα ευρήματα από μια πολυκεντρική μελέτη, που παρουσιάστηκε στο European Society for Medical Oncology Virtual Congress 2020, ρίχνουν φως στους τρόπους με τους οποίους οι τυπικές αντικαρκινικές θεραπείες μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα για ασθενείς με καρκίνο και όσους έχουν νοσήσει από κορωνοϊό .
“Οι ασθενείς με καρκίνο είναι ευαίσθητοι σε λοίμωξη από το COVID-19 και επακόλουθες επιπλοκές”, λέει η Trisha Wise-Draper, MD, αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής στο Τμήμα Ογκολογίας Αιματολογίας στο Κολέγιο Ιατρικής του UC και επικεφαλής συγγραφέας. «Έχουν υψηλότερα ποσοστά νοσηλείας, έως και 40%, σοβαρή αναπνευστική ασθένεια και θάνατο. Η θεραπεία για καρκίνο, εντός τεσσάρων εβδομάδων από τη [διάγνωση] του COVID-19, προτάθηκε να σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά επιπλοκών, αλλά λιγότερο είναι γνωστό για τη θεραπεία πριν ή μετά από αυτό το χρονικό πλαίσιο.
“Σε μια προηγούμενη μελέτη από το COVID-19 και το Cancer Consortium, με μια μικρότερη ομάδα ασθενών, διαπιστώσαμε ότι αρκετοί παράγοντες αύξησαν την πιθανότητα θανάτου, όπως ηλικία, φύλο, ιστορικό καπνίσματος και άλλες καταστάσεις υγείας , συμπεριλαμβανομένου του ενεργού καρκίνου. Ωστόσο, η πρόσφατη θεραπεία για τον καρκίνο δεν συσχετίστηκε με κακή έκβαση στη μικρότερη κοόρτη. Τώρα, διερευνούμε τη συσχέτιση μεταξύ του χρονικού διαστήματος της αντικαρκινικής θεραπείας και των επιπλοκών που σχετίζονται με το COVID-19, καθώς και του θανάτου σε 30 ημέρες μεγαλύτερου αριθμού ασθενών 3.000”.
“Από τους 3.600 ασθενείς που αναλύθηκαν από 122 ιδρύματα σε ολόκληρη τη χώρα, διαπιστώσαμε ότι η θνησιμότητα 30 ημερών ήταν υψηλότερη στους ασθενείς με καρκίνο που έλαβαν θεραπεία έναν έως τρεις μήνες πριν από τη διάγνωση COVID-19 και ήταν υψηλότερος για αυτούς που έλαβαν συνδυασμό χημειοθεραπείας / ανοσοθεραπείας. “Ο θάνατος ήταν ιδιαίτερα υψηλός σε εκείνους που έλαβαν αντι-CD20 μονοκλωνικά αντισώματα, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως για να καταστρέψουν τα μη φυσιολογικά Β κύτταρα που είναι κοινά για ορισμένα λεμφώματα, έναν έως τρεις μήνες πριν από τη μόλυνση με COVID-19 – μια χρονική περίοδο για την οποία αναπτύσσεται σημαντική εξάντληση των Β-κυττάρων “.
Προσθέτει ότι ο θάνατος ήταν υψηλότερος για εκείνους που υποβάλλονται σε ενεργό θεραπεία καρκίνου, εκτός από την ενδοκρινική θεραπεία, σε σύγκριση με ασθενείς που δεν έλαβαν θεραπεία εντός ενός έτους πριν από τη διάγνωση COVID-19. «Με κάθε τρόπο δεν είναι καλά νέα για ασθενείς που καταπολεμούν τον καρκίνο», λέει. “Στοχευμένες θεραπείες, ειδικά εκείνες που προκαλούν εξάντληση των ανοσοκυττάρων, που χρησιμοποιήθηκαν έναν έως τρεις μήνες πριν [η διάγνωση] του COVID-19, σχετίζονται με πολύ υψηλή θνησιμότητα, έως και 50%. Επίσης, ο θάνατος από οποιαδήποτε κατάσταση ή αιτία σε ασθενείς με καρκίνο είναι υψηλότερος από τον γενικό πληθυσμό, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν παρουσιάσει ύφεση και δεν έχουν λάβει θεραπεία τον τελευταίο χρόνο.
“Αναφέραμε προηγουμένως ότι η ανοσοθεραπεία ήταν ασφαλής για χρήση σε ασθενείς με καρκίνο και COVID-19, αλλά αυτό αποκαλύπτει περισσότερα για αντικαρκινικές θεραπείες για ασθενείς, δείχνοντας ότι οι συνδυασμοί ανοσοθεραπείας και τα φάρμακα που καταστρέφουν το ανοσοποιητικό, αλλά όχι μόνο η ανοσοθεραπεία, μπορεί να οδηγήσουν σε χειρότερα. Απαιτείται περισσότερη έρευνα σε αυτό το θέμα καθώς συνεχίζουμε να διερευνούμε την επίδραση της πανδημίας σε αυτήν την ομάδα ασθενών”.