Οι καπνιστές που πάσχουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) μπορεί να αντιμετωπίσουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα (SCLC), που είναι η πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου, από τους καπνιστές που δεν εμφανίζουν ΧΑΠ, σύμφωνα με μια μεγάλη παγκόσμια έρευνα, με επικεφαλής ερευνητές από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ.
Της Αρετής Διαμάντη
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό EBioMedicine. Η νέα επιδημιολογική μελέτη, η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ πάνω στον μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, είναι η πρώτη που εξετάζει πόσο η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, μια προοδευτική ασθένεια που καθιστά δύσκολη την αναπνοή, αυξάνει τον κίνδυνο των καπνιστών να πάθουν καρκίνο του πνεύμονα, SCLC. Αν και είναι από καιρό γνωστό ότι το κάπνισμα είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του πνεύμονα, η νέα μελέτη εκτιμά τον κίνδυνο με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό, τι πριν.
«Το έργο αυτό δείχνει ότι πρέπει να δώσουμε έμφαση στους μηχανισμούς με τους οποίους η ΧΑΠ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα στους καπνιστές, και να διεξαχθούν κλινικές δοκιμές για να προσδιοριστεί αν η θεραπεία της ΧΑΠ σε πρώην και νυν καπνιστές μειώνει αυτόν τον κίνδυνο», δήλωσε ο David Christiani, Elkan Blout Καθηγητής Περιβαλλοντικής Γενετικής στο Harvard School και κύριος συγγραφέας της μελέτης.
Ο SCLC αντιπροσωπεύει το 15-18% των καρκίνων του πνεύμονα σε όλο τον κόσμο. Αν και οι ασθενείς συνήθως ανταποκρίνονται καλά με την αρχική θεραπεία, συχνά υποτροπιάζουν μέσα σε ένα χρόνο. Οι ασθενείς με περιορισμένο SCLC ζουν, κατά μέσο όρο, 14-20 μήνες μετά τη διάγνωση, ενώ τα άτομα με εκτεταμένη νόσο ζουν μόνο 9 με11 μήνες μετά τη διάγνωση. Δεδομένου του υψηλού SCLC υποτροπής και θνησιμότητας, οι ερευνητές ήθελαν να μάθουν περισσότερα σχετικά με τους πιθανούς τρόπους για να τον αποτρέψουν.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από 24 μελέτες ασθενών-μαρτύρων από τη Διεθνή Κοινοπραξία καρκίνου του πνεύμονα, που πραγματοποιούνται στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και την Ωκεανία, που περιελάμβανε 4.346 άτομα με SCLC και 37.942 χωρίς τη νόσο. Οι μελέτες που περιλάμβανα πληροφορίες σχετικά με την υγεία των συμμετεχόντων, το φύλο, την ηλικία, τη φυλή, το μορφωτικό επίπεδο και το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του πνεύμονα, καθώς και το ιστορικό καπνίσματος, συμπεριλαμβανομένου των χρόνων, δηλαδή, πόσα χρόνια κάπνιζαν, πόσα τσιγάρα κάπνιζαν κάθε μέρα, και για τους πρώην καπνιστές, πόσο καιρό το είχαν σταματήσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:
Ανάμεσα σε αυτούς που κάπνιζαν ένα πακέτο τσιγάρα κάθε μέρα, ο κίνδυνος εμφάνισης SCLC αυξήθηκε απότομα μέσα από 50 χρόνια καπνίσματος, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές, οι πιθανότητες των καπνιστών να πάθουν την ασθένεια, κυμαίνονταν πάνω από τέσσερις φορές για εκείνους που κάπνιζαν καθημερινά ένα πακέτο για λιγότερο από 20 έτη, και σχεδόν 70 φορές υψηλότερη για εκείνους που το έκαναν για 80 χρόνια ή περισσότερο.