Ογκολογία

Η χειρουργική εκτομή «λύση» στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα

Η χειρουργική εκτομή «λύση» στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα
Η χειρουργική εκτομή δίνει λύση στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, σύμφωνα με νέα μελέτη. Νέα έρευνα των επιστημόνων, στο Νοσοκομείο Λένοξ Χίλλ, στη πόλη της Νέας Υόρκης, αποδεικνύει ότι είναι προτιμότερο οι ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα να προχωρήσουν σε χειρουργική εκτομή, παρά να μην το αφαιρέσουν. Της Μαρίας Χατζηδάκη Η μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς με ηπατοκυτταρικό […]

Η χειρουργική εκτομή δίνει λύση στο ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, σύμφωνα με νέα μελέτη. Νέα έρευνα των επιστημόνων, στο Νοσοκομείο Λένοξ Χίλλ, στη πόλη της Νέας Υόρκης, αποδεικνύει ότι είναι προτιμότερο οι ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα να προχωρήσουν σε χειρουργική εκτομή, παρά να μην το αφαιρέσουν.

Της Μαρίας Χατζηδάκη

Η μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC), οι οποίοι είναι κατάλληλοι για χειρουργική εκτομή, αν δεν τους γίνει εκτομή παρουσιάζουν αυξημένη θνησιμότητα. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Hupatologie. Ο Δρ Σασάν Ροαγιέ, MD, από το Νοσοκομείο Λένοξ Χίλλ της πόλης της Νέας Υόρκης και οι συνεργάτες του εξέτασαν πόσο συχνά οι κατευθυντήριες οδηγίες, που συνιστούν τη χειρουργική εκτομή ως την κύρια θεραπεία για ένα ενιαίο HCC, έχουν ακολουθηθεί.

Τα δεδομένα ελήφθησαν από την πολυπεριφερειακή μελέτη BRIDGE, η οποία περιέλαβε 8.656 ασθενείς από 20 τοποθεσίες. Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε τέσσερις ομάδες: 718 ιδανικοί υποψήφιοι στους οποίους έγινε η εκτομή, 144 ιδανικοί υποψήφιοι που δεν τους έγινε η εκτομή, 1.624 μη ιδανικοί υποψήφιοι που τους έγινε η εκτομή και 6.170 μη ιδανικοί υποψήφιοι που δεν τους έγινε η εκτομή.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια της διάμεσης παρακολούθησης 27 μηνών ο κίνδυνος θνησιμότητας ήταν υψηλότερος με άλλες θεραπείες, σε σχέση με την εκτομή. Η πυλαία υπέρταση και η χολερυθρίνη> 1 mg / dL δεν σχετίζονται με θνησιμότητα σε όλους τους ασθενείς που έγινε η εκτομή (ομάδες Α και C). Η εκτομή συσχετίζεται με καλύτερη επιβίωση από τον εμβολισμό ή άλλες θεραπείες, αλλά σαν θεραπεία ήταν κατώτερης απόδοσης από ότι η μεταμόσχευση για τις ομάδες των μη ιδανικών υποψηφίων (ομάδες Γ και Δ).

Η μελέτη υποδηλώνει ότι τα κριτήρια επιλογής για την εκτομή μπορούνε να διευρυνθούν περιορισμένα, χωρίς συμβιβασμούς ως προς το αποτέλεσμα, και ότι ορισμένοι μη ιδανικοί υποψήφιοι μπορούν πιθανά να ωφεληθούν από τη χειρουργική εκτομή, συγκριτικά με άλλες μορφές θεραπείας.

Ωστόσο, η μελέτη αυτή αμφισβητείται από μερικούς επιστήμονες, οι οποίοι δεν αποδέχονται τα παραπάνω αποτελέσματα.