Ογκολογία

Η νανοϋπερθερμία των όγκων κάνει αποδοτικότερη τη χημειοθεραπεία

healthweb.gr | Ειδήσεις όπως είναι.
  Η μηχανική αντοχή των όγκων και οι ανεπιθύμητες δράσεις των συνηθισμένων θεραπειών συχνά εμποδίζουν τις προσπάθειες των ιατρών να νικήσουν τον καρκίνο. Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών από το CNRS, το γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (INSERM), και τα Πανεπιστήμια Descartes & Diderot στο Παρίσι, έχουν προετοιμάσει – με τη θέρμανση τους – […]

 

Η μηχανική αντοχή των όγκων και οι ανεπιθύμητες δράσεις των συνηθισμένων θεραπειών συχνά εμποδίζουν τις προσπάθειες των ιατρών να νικήσουν τον καρκίνο. Ωστόσο, μια ομάδα ερευνητών από το CNRS, το γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (INSERM), και τα Πανεπιστήμια Descartes & Diderot στο Παρίσι, έχουν προετοιμάσει – με τη θέρμανση τους – με επιτυχία κακοήθεις όγκους για περαιτέρω χημειοθεραπεία.

Η μέθοδος αυτή, που ονομάζεται νανοϋπερθερμία, καθιστά τους όγκους πιο ευάλωτους σε θεραπευτικούς παράγοντες. Πρώτον, νανοσωληνίσκοι άνθρακα (CNTs) εγχέονται απευθείας εντός των όγκων. Στη συνέχεια, ακτινοβολία λέιζερ ενεργοποιεί τους νανοσωλήνες, ενώ ο περιβάλλων υγιής ιστός παραμένει άθικτος. Το έργο της ομάδας δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Theranostics.

Οι ερευνητές στρέφουν όλο και περισσότερο την προσοχή τους στους μηχανικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξης των όγκων. Οι όγκοι σκληραίνουν λόγω της ανώμαλης οργάνωσης των ινών του κολλαγόνου και της εξωκυττάριας ουσίας (ECM) που συγκρατούν τα κύτταρα από τον ίδιο ιστό μαζί. Εκτός του ότι είναι ένας δείκτης κακοήθειας, αυτή η σκλήρυνση των όγκων μπορεί να βοηθήσει τα καρκινικά κύτταρα να πολλαπλασιάζονται και να μεθίστανται. Επιπλέον, η ECM σχηματίζει ένα φυσικό φραγμό που περιορίζει τη διείσδυση του όγκου από θεραπευτικούς παράγοντες.

Διάφορες θεραπείες προσπαθούν να διαταράξουν τη δομή των όγκων, αλλά αυτό είναι δυσχερές, δεδομένου ότι η ECM είναι κοινή σε όγκους και υγιή όργανα. Συνεπώς η θεραπευτική αποδόμηση της ECM μπορεί να κάνει καλό αλλά και κακό. Ωστόσο, η ομάδα βρήκε έναν τρόπο να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα σε όγκους των ποντικών. Αφού CNTs ενέθηκαν απευθείας σε όγκους, στη συνέχεια ενεργοποιήθηκαν με υπέρυθρη ακτινοβολία με λέιζερ, θερμαίνοντάς τους.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν την ακαμψία του όγκου μη επεμβατικά με τη χρήση υπερήχων (αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί τη διάτμηση ή δευτερεύοντα κύματα που παράγονται από τον υπέρηχο για να χαρτογραφήσει την ελαστικότητα των ιστών). Σε δύο διαδοχικές συνεδρίες σε διάστημα μιας ημέρας, οι όγκοι εξετέθησαν σε νανοϋπερθερμία (με εντοπισμένη θέρμανση στους 52 ° C για διάρκεια 3 λεπτών). Οι όγκοι αρχικά έγιναν πιο άκαμπτοι, πριν σταδιακά μαλακώσουν μέσα σε 10 ημέρες. Έτσι η νανοϋπερθερμία αποδόμησε τις ίνες του κολλαγόνου σε τοπικό επίπεδο και μείωσε την ακαμψία και τις διαστάσεις των όγκων. Αυτή η διαταραχή του μικροπεριβάλλοντος του όγκου μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική στη μετέπειτα χημειοθεραπεία .